Dronten Dan 172 | Nieuwe provincie in de maak

In deze serie hebben we al gesproken over de bestuurlijke reorganisatie die meerdere daaropvolgende ministers van Binnenlandse Zaken (BZ) wilden doorvoeren, zoals de 24 miniprovincies en later de veel grotere stadsprovincies. De polders lagen altijd in verschillende provincies.

veel rellen

Toen dit soort ideeën in het Haagse nieuws verschenen, ontstond er direct veel landelijke onrust. Blijkbaar was er niet veel steun voor dergelijke reorganisaties van het land, omdat geen van die administratieve reorganisaties heeft plaatsgevonden. Vanaf het begin had de gemeente Dronten een sterke voorkeur voor één provincie voor alle IJsselmeerpolders.

In 1930 was er al een commissie “Vissering” ingesteld, die zich bezighield met vele aspecten van het werk aan de Zuiderzee, genoemd naar de bankier G. Vissering. Deze commissie had al besloten dat de nieuwe polders tot één provincie zouden worden samengevoegd, met uitzondering van de Wieringermeer en de proefpolder bij Andijk.

Gebrek aan ruimte

Maar toen de dijken van de Noordoostpolder werden gesloten en drooggelegd begonnen te worden, vond het Friese provinciebestuur dat deze polder de Friezen zoveel mogelijk ten goede moest komen, vanwege het ruimtegebrek in het eigen Fryslân.

Maar ook de Commissaris van de Koningin van Overijssel vond dat Overijssel de enige provincie zou zijn die recht had op die polder. De bekende dr.ir. Sikke Smeding, landdrost en directeur van de Wieringermeer en Noordoostpolder, zegt dat het debat hierover moet worden uitgesteld. Later was hij echter voorstander van een herstelde en gekoloniseerde polderprovincie in de voormalige Zuiderzee.

Het meest betrokken

Toen de Noordoostpolder in 1962 een gemeente werd, keerde de discussie terug. In Den Haag werd besloten dat het samen met de gemeente Noordoostpolder tijdelijk onderdeel zou gaan uitmaken van de provincie Overijssel. Het voormalige eiland Urk maakte sinds 1950 deel uit van deze provincie. Logisch dus dat de inwoners van de Noordoostpolder zich aanvankelijk meer betrokken voelden bij Overijssel.

Voor het instituut van de gemeenten en de provincie was er met de IJsselmeerpolders uiteraard een groot probleem: het kleine aantal inwoners en daarmee de financiële steun. Maar uit de verschillende edities van de Flevolander blijkt duidelijk dat de inwoners van Den Haag meenden dat de polders veel van dezelfde kwaliteiten gemeen hadden. De inwoners van Flevoland wilden het en zo werd de provincie Flevoland op 1 januari 1986 een feit.