close
close

Iris en Sanne zijn mantelzorgers met een baan: ‘Werk is een uitlaatklep’

Iris en Sanne de Helmond waren druk aan het werk voor hun werkgever toen het noodlot toesloeg. Sanne’s zoontje had twee levertransplantaties nodig. Bij de echtgenoot van Iris werd de ziekte van Parkinson vastgesteld. Van de ene op de andere dag werden zij mantelzorgers. Dankzij een begripvolle werkgever wisten ze allebei hun baan te behouden. “Het kan een win-winsituatie zijn.”

Profielfoto van Alice van der Plas

Het behouden van je baan nadat je kind, partner of ouder chronisch ziek is geworden, is niet voor alle mantelzorgers weggelegd. Veel mantelzorgers moeten noodgedwongen ontslag nemen. Werkgevers steken nog steeds hun kop in het zand als het gaat om mantelzorgers. Iets waar Iris en Sanne spijt van hebben. “De groep mantelzorgers groeit alleen maar. Met een goed mantelzorgbeleid kan een ondernemer zich onderscheiden”, zegt Iris.

Iris en Sanne konden vanwege hun mantelzorgtaken niet altijd naar hun werk komen. Maar zijn werkgever kreeg er ook veel voor terug. “Nu zie ik mijn werk als uitlaatklep”, zegt Sanne. “Omdat ik veel begrijp, heb ik ook de neiging om extra dingen te doen. Ik denk dat ik me om de een of andere reden nu meer betrokken voel bij mijn werk.”

“Je bent er de hele dag mee bezig.”

Iris en Sanne werken parttime en hebben het geluk dat ze hun werk flexibel kunnen indelen. “Mijn werkgever kan mij veel vrijheid bieden. Ik ben baas over mijn eigen agenda”, zegt Sanne. “Maar als ik in de klas had gezeten of in de zorg had gewerkt, was dit natuurlijk niet mogelijk geweest.”

Sanne lag samen met haar zoon bijna een jaar in het ziekenhuis. “We kwamen met zakjes medicijnen thuis en wisten niet hoe we het moesten doen. Je bent er de hele dag mee bezig, soms tot diep in de nacht.”

Iris verkeert momenteel in rustiger vaarwater, nadat haar man herstelde na de behandeling. “Depressie hoort bij Parkinson. Opeens had ik een andere partner. Hij had geen overzicht meer en werd erg afhankelijk. Eerst was het ongeloof, daarna een beetje pijn. Er was iemand weg, het was een soort levensverlies.”

“Als je dat begrijpt, ga je niet zomaar door naar een andere baan.”

Het eerste jaar stond Iris in de overlevingsmodus. “Elke dag vroeg ik me af hoe ik dit allemaal ging doen. Ik voelde me al snel overbelast. Het was nog wel mogelijk om op e-mails te reageren, maar als ik bijvoorbeeld een politiek document moest schrijven, werd dat lastig. Het tweede jaar was beter. Jij Je raakt er aan gewend. Nu leidt het werk mij veel af. Ik begin er steeds meer plezier in te krijgen. Als je het begrijpt, verander je niet naar een andere baan.

Doe extra werk, wees loyaal, wees heel blij dat je naar je werk kunt. Dit zijn zaken waar een werkgever profijt van kan hebben. Daarom hebben Iris en Sanne een boodschap voor ondernemers die nog steeds niet durven nadenken over een mantelzorgbeleid. “Als je een rigide werkgever hebt, komt er een mantelzorger boven je hoofd werken. Mantelzorgers werken vaak door tot ze moe zijn. Dan krijg je een ziekmelding. Dat is geen win-winsituatie.”

Om de privacy van de familie van Iris en Sanne te beschermen, zijn hun namen veranderd.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *