“Wie luistert, weet het het beste” – De Loop Weekkrant Helmond

Zondag 30 juni, 07:55

Beleid

Ken jij deze zin? Eén van de Nederlandse radiostations gebruikt dit om reclame te maken voor hun uitzendingen. Toen ik dat hoorde dacht ik: wat een mooi statement! Want vandaag de dag is naar elkaar luisteren niet meer zo vanzelfsprekend. Veel minder doen er iets mee.

We zijn allemaal goed in het vertellen van verhalen en het geven van onze mening. Dat gebeurt veel. Op sociale netwerken, in de supermarkt, op straat. En zolang dit met wederzijds respect gebeurt, is dat uiteraard prima. Maar horen tussen ons: we lijken het een beetje vergeten te zijn. Door goed naar anderen te luisteren, kun je zelf ook iets leren.

‘Wie luistert, weet meer‘Het is ook iets dat wij als gemeenschap serieus moeten nemen. Wij werken voor al onze 96.000 inwoners. Tot op zekere hoogte hebben deze bewoners dezelfde verlangens: een paspoort of rijbewijs, een veilige straat, een mooi zwembad, lege vuilnisbakken. Maar het is ook uw eigen privésituatie. Dan is wellicht meer maatwerk nodig. En dat begint met goed luisteren.

Dat werd mij heel duidelijk gemaakt in de tien ‘huiskamergesprekken’ die ik de afgelopen twee jaar heb gevoerd. Gesprekken met je voeten op tafel, ergens in de stad. Bijna zestig bewoners vertelden mij in die gesprekken openhartig wat hen zorgen baart. Het ging bijvoorbeeld om mantelzorgers, mensen met schulden of zonder dak boven hun hoofd, jongeren die al een tijdje verdwaald waren, zelfstandig wonende mensen met een beperking. Ze vertelden waar ze trots op zijn, maar ook wat er niet goed gaat. En hoe zij hen daarbij helpen, bijvoorbeeld familie en vrienden, de gemeente of rijksoverheid, of andere instanties. Ik hoorde over goede ervaringen, maar ook over minder goede ervaringen. En bij dit laatste zat een rode draad: “‘Er wordt niet altijd goed naar mensen geluisterd’ zeiden deze bewoners. ““Ik kreeg niet de kans om uit te leggen wat er werkelijk aan de hand was.”

Er zat iemand in een rolstoel. Die echt niet meer kon lopen. Maar elke keer moest ik aangeven of de beperking er nog was. “Alsof ze wilden weten: is het wonder al gebeurd?En iemand die sprak over een brief van een uitkeringsinstantie waarin stond: “Als je dit niet naar waarheid invult, dan…”. Die brief was gestuurd naar iemand met hersenletsel. Zo’n standaardzin kan dus een heel sterk effect hebben.

Zij die luisteren weten beter. Dat is precies waar het om gaat. Natuurlijk lost luisteren niet zomaar alle problemen op, maar vaak is het wel een begin. Om mensen weer op hun pad te helpen. Om de beste oplossing voor iemand te vinden. Begrip kunnen tonen.

Even luisteren kan van onschatbare waarde zijn bij het vinden van nieuwe energie.

Als burgemeester heb ik veel geleerd van deze huiskamergesprekken. Ik kreeg advies dat ik nu aan anderen kan doorgeven; binnen en buiten onze gemeentelijke organisatie. Hoeveel moeite heb ik daarvoor moeten doen? Niet zo veel. Leun achterover en luister.

Elly Blanksma
Burgemeester van Helmond