close
close

Swifterbantman had volgens recent DNA-onderzoek een lichte huid

Museum Batavialand in Lelystad presenteert een nieuwe tentoonstelling over hoe mensen tussen 25.000 en 2.500 jaar geleden leefden in het gebied dat nu Flevoland heet en de rol die het rijke landschap daarin speelde. De tentoonstelling ‘Oude Landen – Prehistorie van Flevoland’ presenteert archeologische vondsten uit alle gemeenten van Flevoland. De nieuwe reconstructie van de Swifterbantman is spectaculair. Het kreeg een make-over op basis van nieuwe kennis na recent DNA-onderzoek.

Het land ging aan de zee vooraf

Voordat er Flevoland was, was er de Zuiderzee, waar eeuwenlang schepen voeren en zonken. Maar zelfs vóór de zee was er het land. Dit ‘Oude Land’ werd duizenden jaren geleden bewoond door mensen en zij hebben sporen nagelaten. De tentoonstelling neemt de bezoeker mee op reis door dit land en door de tijd, door de prehistorie van Flevoland van het Paleolithicum tot de IJzertijd.

Snellere cultuur

Speciale aandacht wordt besteed aan de Swifterbantcultuur (5000-3500 v.Chr.), een gemeenschap die al te maken kreeg met klimaatveranderingen. De inwoners van deze regio maakten de overstap van een jager-verzamelaarsbestaan ​​naar een agrarisch bestaan. Het rijke landschap hier, vol water en natuurlijke hulpbronnen, speelde hierin een cruciale rol. De tentoonstelling is zo vormgegeven dat de bezoeker zich als het ware in een hokje bevindt van de wereld van de Swifterbant-bevolking.

Uit nieuw DNA-onderzoek blijkt een donkere huidskleur

Uit recent internationaal DNA-onderzoek is gebleken dat die prehistorische jager-verzamelaars in Europa, en dus ook in Flevoland, een donkere huidskleur hadden en waarschijnlijk lichte ogen. Dat geldt zowel voor Michelle, de vrouw wier skelet bij Dronten is opgegraven en die in het laat-mesolithicum leefde, als voor de mensen uit de Swifterbantcultuur. Deze Swifterbantbewoners waren weliswaar iets lichter van huidskleur dan hun voorgangers, maar zeker niet blank.

Maja d’Hollosy, een Nederlandse archeoloog gespecialiseerd in gezichtsreconstructies, voerde eerder een reconstructie uit van een mannelijk skelet uit de Swifterbant-cultuur, bekend als Swifterbantman. Speciaal voor deze tentoonstelling heeft zij deze reconstructie aangepast aan de nieuwste inzichten. Tineke Heise-Roovers, directeur van het provinciaal archeologisch depot Flevoland, reageert op de renovatie: “In Museum Batavialand vertellen we geen sprookjes, maar een wetenschappelijk verantwoord verhaal.” Het is de eerste keer dat in Nederland een reconstructie op basis van deze nieuwe kennis wordt aangepast.

(Tekst gaat verder na foto)

Tentoonstelling van meesterwerken

De tentoonstelling presenteert archeologische vondsten uit alle gemeenten van Flevoland. Daartoe behoren enkele meesterwerken, zoals de schedel van een oeros gevonden in Almere, vlakbij de A27, en aardewerk dat wel 6.200 jaar oud is. Ook wordt het skelet tentoongesteld van een vrouw, later Michelle genaamd, die ongeveer 7.000 jaar geleden in dit gebied leefde.

De geschiedenis van een dynamisch landschap

In de tijd dat de Swifterbants hier woonden, werd het gebied doorkruist door beekjes, waar het van voorjaar tot herfst aangenaam vertoeven was. Later, in de bronstijd en de ijzertijd, werd het land steeds natter en onbewoonbaarder. Dankzij deze vochtige omstandigheden zijn er veel bijzondere objecten in de Flevolandse bodem bewaard gebleven. Ze vertellen het verhaal van dynamische mensen in een dynamische omgeving van klimaatverandering. Flevoland, ooit onderdeel van het uitgestrekte Doggerland, is door de eeuwen heen getransformeerd van een moerasgebied naar de Zuiderzee.

www.batavialand.nl

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *