Helmonder maakt eenzaamheid onder jongeren bespreekbaar

Mental Health Week vraagt ​​aandacht voor de geestelijke gezondheidszorg en mensen met psychische problemen. Diego Bloemendaal (24), uit Helmond, herkent zich hierin, omdat hij zich door zijn spierziekte alleen voelde. Hij kwam uit een diep dal en wil mensen inspireren om over hun problemen te praten. Afgelopen maandag zat hij in een van de zogenaamde MDT Luisterhuizen in Eindhoven, waar hij gesprekken aanknoopte met voorbijgangers en vroeg hoe het werkelijk met hen ging.

In de MDT-luisterruimtes die zich maandag op het 18 Septemberplein in Eindhoven bevonden, was er één gereserveerd voor Helmonder. Deze huizen zijn een initiatief van Social Service Time (MDT) om mensen aan te moedigen meer persoonlijk contact te hebben. Bloemendaal zat in zo’n huis en nodigde mensen uit om voor hem te komen zitten. “Ik begon het gesprek door iets over mijn verleden te vertellen. Als je jezelf kwetsbaar maakt, stel je mensen op hun gemak. Ze weten dat je open en betrouwbaar bent. “Dat heeft tot veel waardevolle gesprekken geleid.”

Het doel was om ‘echte’ gesprekken aan te gaan. Praat niet over trivialiteiten, maar over dingen die u bezighouden. Als je een goed gevoel over jezelf hebt. “Het was een geslaagde dag waarin ik zo’n zes mensen heb gesproken. Het gaat om het tot stand brengen van een verbinding. Soms was een gesprek zo boeiend dat je helemaal vergat hoe laat het was”, legt De Helmonder uit.

Geestelijke gezondheidszorg
Deelnemen aan dit project was nieuw voor Bloemendaal. Hij was niet gewend mensen willekeurig te benaderen. “Ik vind het heel belangrijk om de aandacht te vestigen op de geestelijke gezondheid. Het is echt niet zo dat alleen mensen met een moeilijk en traumatisch verleden hiermee te maken krijgen. Ik voelde me alleen vanwege mijn spierziekte. “Dat is een kant die je niet veel hoort, maar die er zeker is.”

Bloemendaal praat graag over zijn geschiedenis van geestelijke gezondheidsproblemen. Hij kwam uit een diep dal. “Dankzij veel therapie zit ik weer lekker in mijn vel. Daarnaast heb ik anderhalf jaar een revalidatieprogramma gevolgd, waarvan drie maanden intern. Vanaf nu kan ik weer zonder rolstoel op pad. Inmiddels ben ik ook vader geworden van één dochter en een tweede is onderweg. Ik woon alleen en ik leef echt weer. “Als je mij dit zes jaar geleden had verteld, had ik je niet geloofd.”

Taboe
Door een spierziekte zagen de Helmonders hun vriendenkring verdwijnen. Terwijl zijn klasgenoten op school zaten, was Bloemendaal thuis. Het contact met de buitenwereld verliep vooral telefonisch. Hij verloor de verbinding en bleef steken in zijn hoofd. Bellen was de enige manier waarop hij contact hield met de buitenwereld. “De smartphone is echter geen vervanging voor menselijk contact. Dat is een actueel probleem: mensen lijken vooral contact te zoeken via de telefoon. Zonde, want niets is zo waardevol als een persoonlijk gesprek tussen twee mensen die in dezelfde kamer zitten.”

Door een gesprek aan te gaan over zijn geestelijke gezondheid wil Bloemendaal het taboe rond psychische problemen doorbreken. Er is nog werk aan de winkel: “Ik vind dat er meer aandacht moet komen voor de geestelijke gezondheid. Eenzaamheid is een probleem dat niet alleen ouderen treft, maar ook jongeren. Ik hoop dat ik met mijn verhaal mensen kan inspireren en motiveren om het gesprek aan te gaan. Je bent zeker niet de enige als je eenzaamheid of psychische problemen ervaart. Vraag om hulp. Hulp.”

Foto’s: Communications Creator