close
close

Helmond’s blog » Alana ging terug in de tijd

Carnavalsfeest 2024, de vraag: “Wat gaan we vandaag doen mama?” Het was geen verrassing. Deze keer kreeg ik vrij snel antwoord.
Wij gaan naar een museum. Iets wat wij graag doen. Voorheen gingen we naar andere musea, verder weg. Soms reizen we hiervoor af naar Leiden of Amsterdam.
Maar vandaag, vandaag blijven we in ons Helmond. We gingen naar het HomeComputerMuseum. Waar vroeger de Bristol lag, in Noord-Koninginnewal.

Ik ben daar ooit eens binnengegaan met een vraag. Want naast het museum dat zij runnen, helpen ze je ook met je laptop of computer.
Rondlopen in het museum of spelen in de gameroom, dat was nieuw voor ons drieën.

Dit is wat ik me had voorgesteld:
Er zijn allerlei oude computers waar je terecht kunt. Look, van oud naar nieuw. En in de gameroom stelde ik me een aantal gameconsoles voor waarop je kunt spelen.

Wij overschrijden de drempel en betalen de entreeprijs voor het bezoek. Wij krijgen een korte uitleg. Ze lieten ons toe om te blijven als we wilden of tot sluitingstijd. Alles wat aan stond mochten we daar spelen (vooral mijn kinderen vonden dit leuk) en alles wat uit stond stond om een ​​of andere reden uit.

We beginnen in de speelkamer.
Er waren hier zelfs gameconsoles. Veel gameconsoles. VEEL gameconsoles.
Mijn jongste zoon was meteen ergens op een bank aan het racen, terwijl mijn oudste zoon ergens een oude Mario Kart aan het spelen was. Na jaren speelde ik Duck Hunt opnieuw op Nintendo en leerde dat je de eend kunt besturen.
Er was een Photo Play, waar ik vroeger een euro (of waren het nog steeds florijnen?) inlegde als ik chips moest gaan kopen. Het eerste wat ik deed was een video naar mijn broer sturen. “Herinner je dit nog?!”

Nadat alles kort gespeeld was, gingen we verder.
Wij hebben de route afgelegd die begint in de jaren 70 en eindigt in de jaren 90. Wat ze heel goed hebben gedaan is het behang, de lampen en zelfs de telefoons up-to-date houden.
Het leukste vonden wij dat je overal kon komen. We speelden bijvoorbeeld Pong op een keyboard, we maakten muziek die op de computer uitkwam, we gebruikten MSN (want dit staat op meerdere computers), ik werd helemaal blij toen ik Wolfenstein3D zag en de beste…
…We speelden met ons drieën Unreal Tournament tegen elkaar. Ik heb er uren, dagen en nachten aan besteed. Mijn bijnaam ‘Jouw moeder’ gaf de beste feedback. Ik was er ooit goed in. Niet meer.
Halverwege de route is er een plek waar je even kunt zitten en iets kunt drinken. Verschillende vrijwilligers kwamen hier om ons te vragen wat we ervan vonden. Ook kreeg ik extra informatie over bepaalde zaken die er waren.

Door het scherm van mijn mobiele telefoon voelde ik me oud. De tijd vliegt voorbij!

Ik kan je nog veel meer vertellen, maar ik raad je aan om zelf te gaan! Het is niet alleen leuk voor de kinderen, maar ik heb er ook van genoten!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *