Burgemeester Mieke Baltus is terug in Lelystad: ‘Ik ben heel hartelijk ontvangen’

Darmkanker

Het was in januari 2022 dat ze zich ziek meldde nadat er kanker was vastgesteld. ‘Darmkanker. Dat was uiteindelijk de diagnose.” Een moeilijke diagnose, maar de billen verdwenen niet onder zijn voeten. ‘Je bent erg bang. U krijgt dan vervolgonderzoeken. Toen bleek dat de verspreiding gelukkig beperkt bleef, in mijn geval alleen naar de klieren en niet naar andere organen. Maar het gevoel dat de bodem onder je vandaan komt… Nee, dat had ik gek genoeg niet. Ik dacht: al? Hij was nog geen 55 jaar toen het bevolkingsonderzoek naar darmkanker begon. Ik dacht dat hij een beetje jong was. Dan start je het hele proces. Er leken goede behandelmethoden te bestaan. En meteen had ik weer een ander doel in het verschiet: terugkeren als burgemeester, en dat wilde ik ook heel graag!’

lieve opmerkingen

De afgelopen zes maanden zijn er momenten geweest dat Mieke Baltus heel erg ziek was. ‘Dan besef je ook dat dit veel mensen overkomt. Ieder persoon gaat hier anders mee om. Sterker nog, ik ben veel gekalmeerd en heb mijn lot als het ware in de handen van de dokter en de verpleegkundige gelegd.’ Ze sloot zichzelf echter niet op. ‘Nee, ik woon hier ook, dus ik ging ook naar de markt om boodschappen te doen. Op de momenten dat ik mij daar goed genoeg voor voelde. Natuurlijk helpt het dat ik van nature makkelijk benaderbaar ben. Veel mensen hebben mijn telefoonnummer en bellen mij of sturen mij iets per post. Ja, iedereen wordt anders geconfronteerd met deze ziekte. Sommige mensen hebben veel verkeer nodig en mensen die een kopje koffie bij je komen drinken. Dat had ik niet en soms wilde ik stil en alleen zijn. Maar dat werd ook gerespecteerd.”

lieve berichtjes

Het was de stip aan de horizon, maar ook de vele lieve reacties die ze kreeg die haar op de been hielden. ‘Als je ziet hoeveel mooie, lieve en lieve berichten ik heb ontvangen tijdens mijn ziekteperiode. Van alle mensen om mij heen met wie ik werk, maar ook van mensen in de stad. Ja, dat voelt goed. Dat is een mooie toevoeging. Het is dus niet alleen een jaar van ellende, maar ook een jaar van veel moois, ik kan het niet anders zeggen.’

Nu voelt hij zich weer goed. ‘Ik had pech met een complicatie halverwege. En daardoor duurde het langer dan ik had verwacht. Ik dacht dat alles zes maanden zou duren. Het is tenslotte een jaar geleden. Het goede nieuws is dat de laatste tests die ze bij mij hebben gedaan allemaal positief zijn geweest. Dus in die zin gaat het goed. Ik voel me ook goed.’

Waardevolle informatie

Tijdens haar ziektejaar kwam ze er ook achter dat het enige wat ze in het leven wil, burgemeester van Lelystad zijn. Voor sommige mensen is de diagnose kanker een reden om de loop van hun leven compleet te veranderen, maar voor haar niet. ‘Je zult erover nadenken. Waar sta ik nu in het leven? Wat wil ik nog meer? Wil ik alles helemaal anders doen? Voor mij was de conclusie dat wat ik nu al doe, als burgemeester van Lelystad, maar ook in mijn privéleven, en de beslissingen die ik in mijn leven heb genomen de juiste zijn geweest. Ik kreeg dus een soort bevestiging dat ik blij ben met wat ik nu doe en dat ik niets liever zou willen dan burgemeester van Lelystad zijn. ‘Eigenlijk heb ik een heel rijk inzicht gekregen uit zoiets rampzaligs.’

Liefde voor Lelystad

Haar terugkeer als burgemeester was als een warm bad. ‘De mensen met wie ik werk, of het nu mensen uit mijn eigen team zijn die mij steunen, raadsleden of de gemeenteraad, hebben mij hartelijk ontvangen. En ik besefte dat de mensen van de stad ook blij waren dat ik er weer bij was als burgemeester. In de anderhalf jaar dat ik burgemeester ben, ben ik heel veel van de stad gaan houden. Maar ik heb het gevoel dat de stad ook veel van mij is gaan houden. En dat ik ook de tijd mocht nemen om te herstellen. Hooguit vroeg ik me soms af of de stad nog op mij wachtte. Dat mensen dachten: alles gaat heel goed, misschien is het beter als zij er niet meer is. Maar gelukkig verdween dat gevoel snel.”

Goed voornemen

En nu? Doe het af en toe rustig aan en doe het een beetje rustiger aan? ‘Er is geprobeerd wat meer rust in mijn agenda te creëren. Bijvoorbeeld geen afspraak hebben op woensdagochtend. Dat werkt best aardig, maar eigenlijk werkt het helemaal niet. Want zo werkt het leven van een burgemeester niet. Het gaat altijd door, ook in het weekend en ‘s nachts. De truc is dus om af en toe dingen te veranderen, dat was een heel vaste bedoeling die ik had. En ik moet heel eerlijk zijn en je zeggen dat ik het helemaal niet kan. Niet precies. Ik kan de verbinding gewoon niet verbreken.

‘Daar heb ik dus nog werk te doen. Ik besef dat. Slaap goed, zorg voor voldoende slaap en neem soms zelfs wat rust. Dit is echt een voorwaarde voor een goede gezondheid.” Misschien hangt het ook van je omgeving af dat je af en toe afremt? Ja, ze doen echt hun best. Het helpt dus niet dat ik nogal eigenwijs ben. Maar ik’ Ik ben er mee bezig…’

Je hebt er in ieder geval geen moeite mee om alle bestanden terug te krijgen. ‘Dat heeft er ook mee te maken dat het heel goed ging toen ik er niet was. Mijn vervanger, waarnemend burgemeester Ineke Bakker, heeft het zo gedaan dat ik heel gemakkelijk weer kon beginnen.’

Liefde voor Lelystad (2)

Laten we het hebben over uw liefdesverklaring aan Lelystad: hoe is die liefde zo gegroeid in de korte tijd van anderhalf jaar dat u tot nu toe burgemeester bent? ‘Het is een stad waar je van moet houden, want er wonen hier veel verschillende mensen samen. Daarnaast heb je het groen, de ruimte, maar ook een stad midden in het land, overal dichtbij. En wat ik het leukste vind aan Lelystad is dat we een jonge stad zijn. En dat betekent dat iedereen die vandaag de dag in de stad komt wonen, direct mee kan doen. Hij is als een inwoner van Lelystad. In oude landen moet je soms uitleggen dat je voorouders daar zes eeuwen geleden woonden voordat ze je accepteerden. Want anders mag je simpelweg niet meedoen. En bij ons ben je meteen inwoner van Lelyste. Iedereen is blij dat je er bent en wil dat je meedoet. Dat is een sfeer en een cultuur onder de mensen. Het is uniek. Ik ben daar heel erg van gaan houden.’