Helmondse carnavalsvierder Dolf Schrama, gezien vanuit Spanje

De redactie van Dit is Helmond was trots en verrast toen onze Helmondse carnavalsuitzendingen een reactie kregen van een kijker in Spanje. Daarom heeft Dit is Helmond contact opgenomen met de persoon achter de reactie. Het bleek Dolf Schrama te zijn, een bekende kenner van de Helmondse carnavalswereld.

Wij vroegen Dolf Schrama wat een echte Helmondse carnavalsvierder deed tijdens de belangrijkste carnavalsdagen in Spanje. “Heel simpel”, antwoordt hij. “Mijn vrouw Heidi, onze zoon Michael en ik emigreerden in 2021 naar Torrevieja in Spanje. Hoge kosten, hoge criminaliteit en werkdruk waren belangrijke redenen om Nederland te verlaten. En ook wij waren het weer in Nederland zat. In Spanje is het 300 dagen per jaar goed weer.” Maar we beseften dat we het Helmondse carnaval volgden. “Ja, maar wij missen het carnaval heel erg. Daarom gaan wij rond die tijd meestal voor een paar dagen terug naar Nederland. Ik had me zelfs voorbereid om mee te doen aan de Helmondse carnavalsoptocht. Maar mijn lichaam besloot daar een einde aan te maken en ik kreeg vlak voor carnaval een beroerte. Heel heftig natuurlijk. Gelukkig herstel ik elke dag een beetje. In het ziekenhuis keek ik uit naar de video’s die mijn vrienden mij stuurden. “Ik heb vooral genoten van de live uitzending van de optocht op Dit is Helmond.”

carnaval pap

“Van jongs af aan maakte ik kennis met carnavalsvieringen”, vertelt Dolf. “Mijn ouders vierden altijd carnaval bij de Jesters in De Gouden Kegel op de Markt in Helmond. Later werden ze lid van carnavalsvereniging De Durdawwers. Zij hadden hun woonplaats aan ‘De Kamenij’ in Helmond-Noord. Daar werd mijn vader in 1991 Carnavalsprins. Destijds vierde ik het liefst met mijn vrienden Carnaval in de binnenstad van Helmond. Dat vonden mijn ouders niet zo leuk. Zo werd ik in 1990 als jongste raadslid uit de geschiedenis naar De Durdawwers gehaald. Ik ben daar al 21 jaar lid. Mijn vader was Prins van Carnaval in 1991. Ik werd Prins Dolf I in 1998. De daaropvolgende elf jaar was ik ook ceremoniemeester. Zorgen voor orde in de vereniging op het podium, in de zaal en tijdens bezoeken aan alle evenementen en andere verenigingen. In 2009 bestonden wij 44 jaar. Maar door administratieve problemen ging de vereniging failliet. Mijn neef Frank Raaymakers werd de laatste prins van De Durdawwers.

toon prater

“Een paar jaar later heb ik een andere carnavalsroute gevolgd. Ik ging aan de slag als voice-overartiest, iets wat ik al heel lang wilde doen. Gerenommeerde gesprekspartners als Andy Marcelissen en Jan Strik waren mijn rolmodellen. De gesprekken die ik met hen voerde, hebben mij overtuigd. En ik vond het echt geweldig! Het eerste jaar zat ik in het vat als Tóntje de huisschilder. In het tweede jaar debuteerde Gertrutte de Boerin in de buurt. Toen besefte ik hoe moeilijk het is om op toon te spreken. Het is echt een baan, vrienden! In het begin was het voor mij best lastig. Grappen die niet raken, zijn simpelweg niet grappig genoeg. Moeilijke kamers met weinig respons. En zenuwen kunnen je volledig gestrest maken. Tot het zweet over je rug loopt en je zin hebt om te rennen. Emigratie maakte een einde aan mijn ontluikende carrière. En eerlijk gezegd mis ik hem heel erg. “Als ik een manier wist om dit vanuit Spanje voort te zetten, zou ik dat meteen doen.”

geen carnaval

“Dit jaar zouden we ook weer naar Helmond gaan om carnaval te vieren. Ik zou meedoen met de optocht. De inschrijving bij de Keiebijters was al uitgevoerd. ‘Niet carnaval in Spanje maar in Helmond Mizunalle’ zou mijn bijdrage zijn. Gekleed in de geel/rode kleuren van de Spaanse vlag. Maar op zondagochtend, een week voor carnaval, voelde ik me plotseling heel duizelig en misselijk. Heidi belde de ambulance en ze brachten me naar het ziekenhuis. Aanvankelijk beseften ze niet wat er aan de hand was, dus keerden ze terug naar huis. Dinsdag had ik weer dezelfde klachten, dus ben ik weer naar het ziekenhuis gegaan. Uit de hersenscan bleek dat ik een beroerte had gehad. Ik heb zeven dagen in het ziekenhuis doorgebracht om te herstellen en de medicatie in te halen. Ik heb pijn in mijn linkerarm en kan moeilijk lopen vanwege duizeligheid en evenwichtsstoornissen. Thuis ervaar ik letterlijk en figuurlijk ongemakken. Maar ik hoop dat sommige dingen zullen worden hersteld dankzij de revalidatie. Ik heb een zeer positieve instelling. Vanaf hier moet ik verder. Het heeft geen zin om te gaan zitten, dus dat doen we niet.”

Carnavalsbroche in Spanje

“Het was ontzettend zonde om met carnaval niet in Helmond te zijn, maar het kon niet anders. Ik heb veel kunnen volgen via vrienden en kennissen die regelmatig filmpjes stuurden. En leuk is dat Dit is Helmond de optocht live uitzendt. Dat vond ik erg leuk in het ziekenhuis. De uitgraving van de rots heb ik zaterdagmiddag ook gevolgd via Facebook-filmpjes van onder meer Jurgen Willems. En natuurlijk heb ik ook de brand van 3 uur gezien in Omroep Brabant. Zo heb ik kunnen genieten van het mooiste feest van het jaar”, vertelt Dolf Schrama trots.

Richting 2025

“Zelf heb ik in 2023 de optocht in Helmond kunnen zien. En zoals anderen zeiden: ik vond het echt slechte kwaliteit. Veel drinkende auto’s, met drinkende jongeren en luide muziek. Dus besloot ik niet meer te gaan als er geen veranderingen waren. Maar dit jaar zag ik weer een grote optocht op tv met nog veel meer groepen lopers, praalwagens, individuele lopers en prachtige echte carnavalswagens. En geen luide housemuziek of dronken tieners die drinken. Gefeliciteerd met de enorme verbetering van de Keiebijtersoptocht 2024.

Voorlopig zal ik hier in Spanje eerst moeten herstellen van mijn beroerte en dat zal tijd en doorzettingsvermogen vergen, maar de plannen zijn om volgend jaar voor de kermis weer naar Helmond af te reizen en het nog eens van dichtbij mee te maken.

Foto’s: familie Schrama