Een baan, zonder schulden of psychische problemen, maar toch zonder huis

Je hebt een baan, je hebt geen schulden en je voelt je psychisch goed, maar je kunt geen woonruimte vinden. Omdat je ergens moet slapen, ben je genoodzaakt de nacht in je auto door te brengen. Dit is het hartverscheurende verhaal van Ilse*, die de nacht doorbracht op een parkeerplaats in Helmond. “Ik kan nergens heen omdat ik een baan heb en geen mentale problemen heb.”

Ilse* (*Echte naam bekend bij de redactie. red.) Hij is dakloos en woont ‘door omstandigheden’ in zijn auto. Haar roze Suzuki Alto is niet alleen haar vervoermiddel, maar ook de plek waar ze slaapt en ontbijt. Na zijn werkdag rijdt hij naar een parkeerplaats waar hij “woont” totdat het alarm afgaat en hij weer aan het werk gaat.

Ilse vertelt dat ze door een scheiding in deze situatie terecht is gekomen: “Omdat ik mezelf en mijn kinderen wat rust wilde gunnen, ben ik verder het land ingegaan en ben ik aan de andere kant van het land beland.” Een dak boven haar hoofd is voor haar niet mogelijk omdat ze “werkt en geen psychische problemen heeft”, wat betekent dat ze niet op de noodlijst voor een woning staat.

Geen noodverklaring
De vrouw zegt dat ze in alle gevallen is afgewezen voor een spoedverklaring. “Op elk feest waar ik kwam om een ​​noodverklaring of een (nacht)opvang aan te vragen, zeiden ze dat ik voor mezelf moest zorgen. Ik heb geen schulden en heb geen mentale hulp nodig. Dit betekent dat ik nu in een omgeving bevind waar ik, afgezien van mijn collega’s, niemand ken. Het is niet makkelijk om op je werk te vragen of je bij een collega mag slapen.”

Ilse kreeg het bericht dat het Fletcher Hotel Helmond onderdak biedt aan statushouders: “Ik vind het best frustrerend om zoiets te lezen. Natuurlijk hebben die mensen onderdak nodig en het is goed dat ze die krijgen. Tegelijkertijd zie ik om mij heen dat er meerdere mensen zoals ik zijn die in een soortgelijke situatie zitten en voor zichzelf moeten zorgen. “Er lijkt geen oplossing voor ons te bestaan.”

Credit
In je eentje in een hotel overnachten is onbetaalbaar: “Als je tachtig euro per nacht moet betalen, duurt je salaris niet lang.” Het probleem voor Ilse is dat het eigenlijk ‘te goed’ met haar gaat. Hij heeft een baan, hij heeft geen schulden en hij hoeft niet naar een therapeut omdat hij psychische problemen heeft. “Als ik psychische problemen had, zou de situatie voor mij heel anders kunnen zijn. “Wie weet had ik dan wel een dak boven mijn hoofd gehad.”

Op dit moment lijkt er geen oplossing te zijn voor de verschrikkelijke situatie van Ilse. Hij kruipt elke avond op om de nacht in zijn auto door te brengen. Dat doet hij ook als het erg koud is. “Bibberend van de kou zit je in een ongemakkelijke houding te wachten tot de nacht voorbij is. Er zijn momenten waarop ik me afvraag waarom het op deze manier moest gebeuren. Waarom hebben mensen buiten Nederland recht op huisvesting en ik niet? Omdat ik geen hulp nodig heb, sta ik tegen de muur.”