RTV Purmerend.nl – Collega’s Norbert en Sharon maken samen Japanse kunst: “Hij haalt het beste in mij naar boven en ik in hem”

“In het begin zei ik: eerst moeten we leren kijken. Het lijkt heel simpel, maar Japanse kunstenaars bekijken de zaken vanuit een heel ander perspectief”, zegt Norbert van Halderen, directeur van de Waterland Bibliotheek. Samen met zijn regieassistent en inmiddels goede vriendin Sharon Schoof maken zij Japanse kunst. Dit jaar staan ​​er meerdere tentoonstellingen gepland. Tussen de twee is een bijzondere samenwerking ontstaan. “Het klikte snel”, zegt Sharon.

Norbert is al sinds zijn jeugd een liefhebber van Japan, omdat hij daar heeft gewoond en gewerkt. Toen Sharon voor het eerst haar kantoor binnenkwam, werd ze ondergedompeld in Japanse details en decoraties. “Ik zag Japanse kunstwerken hangen. Geschilderd door Norberto. Ik was er meteen door gefascineerd”, zegt hij. Norbert toont een van de werken. Een elegante witte vogel, gemaakt met een paar inktstrepen. Sharon vult aan: “Je ziet meteen wat het is. Voor mij is dit de puurste vorm van de ‘kunst van de eenvoud’.”

Norbert komt uit een gezin van elf. Zolang hij zich kon herinneren, was hij anders dan de meeste van zijn broers. “Ik had altijd sterk het gevoel dat ik goed voor mezelf en mijn lichaam wilde zorgen, ik was graag bij mijn moeder en het ging mij altijd om warmte en verbinding. Toen ik dertien jaar oud was, begon ik met Taekwondo. Niet vechten, daar houd ik niet van. “Ik wilde mijn lichaam leren kennen.”

“Mijn liefde voor Japanse kunst vind ik ook terug in mijn stijl en wie ik ben als persoon. Het is zo’n mooi deel van mijn leven. De Japanners hebben veel wijsheid en respect voor de natuur. Als je iemand een penseel of inkt ziet maken, die toewijding. Dan wil je het meteen goed gebruiken”, zegt Norbert.

Met haar achtergrond als imker heeft Sharon altijd van de natuur gehouden. Nadat hij de Japanse werken in het huis van zijn directeur had zien hangen, raakte hij geïnspireerd. Hij begon weer heel voorzichtig te tekenen. Met potlood in een klein notitieboekje.

“Ik vond het eng. Ik begreep niet hoe je in zo weinig regels zoiets duidelijk kon maken. Ik wilde heel graag de Japanse techniek leren en ik wist al snel dat de ‘sleutel’ bij hem lag”, zegt Sharon, wijzend naar Norbert. Ze besluit hem te vragen of hij haar wil trainen.

Hij is het daarmee eens en benadrukt Sharon dat één workshop niet genoeg is. Het vereist totale toewijding. “Het begint allemaal met keuze en vertrouwen. Heel lang en heel diep. In eerste instantie zei ik tegen Sharon: eerst moeten we leren kijken. Dat lijkt heel eenvoudig. Maar Japanse kunstenaars zien de dingen met een heel andere visie. Je moet er goed op letten en het voelen terwijl je kijkt. Omdat we allemaal iets anders zien”, zegt Norbert.

Sharon zegt: “Eerst dacht ik: ja, dat is gaaf! Maar is dat niet wat we allemaal doen, zie je? Tot ze in de pauze samen gingen vissen. Norbert stopte voor een etalage. Hij stopte en vroeg Sharon wat haar aandacht had getrokken. “Nou, ik zag net een sok van een sportmerk. Ik dacht: waar heeft hij het over? “We waren daar zeker vijf minuten en we begrepen nog steeds niet wat hij bedoelde.”

In de middag stuurde Norbert een foto. “En toen zag ik het. Het was een vogel! “Ik begon met schilderen en ik was verrast door wat er uitkwam.” Toont een prachtig Japans werk. Twee vogels lijken tot leven te komen dankzij de fijne zwart-witte strepen op hun vacht. Pieken op elkaar, ogen dicht, teder van liefde.

Ze kunnen samenwerking tussen bibliotheken en kunstcreatie goed gescheiden houden. “We begonnen de ochtend met ‘Koffie en kunst’. Dan laten we elkaar onze tekeningen zien en praten we over wat we hebben geleerd”, zegt Norbert. Ze leren en discussiëren samen op basis van de filosofie van ‘Kaizen’ (Japans: elke dag een beetje beter). “We doen dit een halfuurtje en gaan dan weer verder met de agenda”, zegt hij.

Het duo stelt ook zogenaamde ‘weekendtaken’ voor om elkaar te motiveren en te inspireren. “We kiezen bijvoorbeeld een Japanner uit een boek, een gezegde of een ansichtkaart. Wij hebben er afzonderlijk aan gewerkt. Dit doen wij ook om elkaar te testen en te onderzoeken. Hoe kijk je naar iets en hoe zie je het van binnenuit?”, zegt Norbert.

En soms gaan ze in de pauze samen wandelen. “Als we allebei de zon door de bomen zien opkomen, zeggen we tegelijkertijd ‘Komorebi’! (In het Japans: het puurste licht door de bomen). “Daar zijn we allebei erg blij mee en we waarderen de kleine dingen.” Nu is er een bijzondere samenwerking ontstaan. “Het klikte snel. Hij is echt een geweldige aanwinst en een gewaardeerde vriend”, zegt Sharon.

“Hij haalt het beste in mij naar boven en ik haal het beste uit hem”, zegt Sharon stralend. Nu hebben ze veel werken gemaakt. Na een succesvolle expositie bij Zaansgroen in Zaandam zijn er meer plannen.

Norbert zegt: “We willen graag dat mensen de intentie voelen waarmee we het deden.” Op 8 juni sluiten zij zich aan bij de ‘Kunst uit de bend’ in Wormerveer en op 23 juni bij de ‘Hortus Overzee’ in Den Helder. In het weekend van 23 en 24 november exposeren zij weer op Zaans groen in Zaandam.