“Ik besta ook niet”

Toen Tanja haar studie jaren later niet succesvol kon afronden, probeerde ze uit te leggen waarom dit aan haar atheïsme te wijten was. Uiteindelijk bracht het wijdverbreide atheïsme haar op het idee: “Na enige zelfreflectie ontdekte ik dat ik niet in mezelf geloofde; Hij was er niet van overtuigd wie hij was of wat hij kon doen. Het duurde niet lang voordat ik besefte dat het niet kon bestaan.”

Ten slotte zegt Tanja dat de mensen om haar heen worstelen met haar wijdverbreide atheïsme: “Vooral mijn ouders zijn een beetje wanhopig. Ze gingen er altijd van uit dat ze een dochter hadden die Tanja heette, dus het is natuurlijk een grote verrassing als blijkt dat ik wensdenken ben. Misschien kan het atheïsme ook een steun voor hen zijn. “Ze vinden mijn verhaal heel ongelooflijk, dus het is een goed begin.”