Het Helmond Blog » De Helmondse aanpak

De kadernota is geen toepassingsprogramma. Het is een strategisch document dat de koers bepaalt waarom en hoe het Sociaal Domein zich in de toekomst zal ontwikkelen. Onder dit terrein vallen gemeentelijke taken die gericht zijn op het welzijn en de ondersteuning van inwoners op het gebied van zelfredzaamheid en participatie, jeugdzorg, schuldenverlichting, armoedebestrijding, onderwijs, veiligheid etc. De voorgestelde richting vergt creativiteit en samenwerking van alle partijen op dit werkgebied en dat is waar de Helmondse Aanpak om de hoek komt kijken.

In theorie kan de Helmondse Aanpak als een voordeel worden beschouwd omdat de vraag van de bewoner centraal staat en niet, zoals nu het geval is, het aanbod van zorgverleners. De praktijk zal uitwijzen of de betrokken organisaties beter gaan samenwerken en burgers niet meer van de ene pijler naar de andere worden gestuurd. Het vereist een andere manier van denken en handelen in de breedte en over onze eigen grenzen heen. Een culturele verandering.

Een voorbeeld: Een bewoner vraagt ​​om een ​​rolstoel. Tijdens het daartoe door de gemeente uitgevoerde onderzoek blijkt dat tevens een aanpassing van de woning nodig is (traplift, aangepaste douche) en dat verzoeker ook gemeenschapszorg en huishoudelijke hulp nodig heeft. Dan is er nog de betrokkenheid van gemeente, thuiszorg, verzekeraar, woningbouwvereniging, huisarts, ergotherapie en eventueel andere partijen zoals de klantenzorg. In de Helmondse Aanpak bundelen deze professionals hun krachten om gezamenlijk mogelijk te maken wat nodig is. Ook is een belangrijke rol weggelegd voor mensen in het sociale netwerk, voor vrijwilligers, al dan niet opgenomen in verenigingen of in de directe omgeving van de mantelzorger (mantelzorgers, familieleden, buren).

De Helmondse Aanpak, hoe goed bedoeld ook, is een precair plan dat afhankelijk is van de inzet van marktpartijen, overheidsinstanties en vrijwilligers. Om te beginnen kampt het verenigingsleven met een chronisch tekort aan helpende handen. Werk en kinderen vragen nu al veel van degenen die binnen de Focus een belangrijke rol krijgen. Overheidsinstanties (gemeente, politie etc.) hebben een tekort aan personeel en de vooruitzichten zijn niet positief. En dan is de belangrijkste speler in de Helmondse Aanpak, de professionele zorgaanbieders, onderhevig aan marktwerking waarbij concurrentie en financiën de kwaliteit en dienstverlening bepalen. Deze partijen moeten intensief samenwerken, wat tijd en dus geld kost, of extra overhead, en wie gaat dat regelen?

De verwachting is dat de Helmondse Aanpak de gemeenschap op termijn geld zal besparen, maar voordat dat gebeurt zal er nog veel water door de Helmondse Knaal moeten stromen. Helmond betaalt momenteel bijna €10 miljoen per jaar aan Social Teams Helmond, dat een leidende rol heeft in de plannen. Er is niks mis met medewerkers bij deze marktpartij die in het laatste jaar van hun contract zitten. Maar er zijn nog steeds geen concrete cijfers beschikbaar over de behaalde resultaten. Ook is niet bekend hoeveel Helmondaren op de wachtlijst staan ​​en hoe lang ze daar al staan. Het betrokken wethouder Harrie van Dijk reageerde tijdens de commissievergadering niet op vragen van de VVD (Jeanne Janssen) hierover. En hij ontweek zelfs de vraag of het contract met deze marktpartij wordt verlengd of dat er een nieuwe aanbesteding zal plaatsvinden, door aan te geven dat de organisatie het kwaliteitscertificaat heeft ontvangen van Sterk Sociaal Werk Nederland. Hij is er trots op, zei hij tijdens de bijeenkomst. En ja, zij zal de gevraagde cijfers voor de wachtlijsten schriftelijk verstrekken.

Hanneke Hegeman