De groep Bulgaarse arbeidsmigranten is lastig te bereiken

Steeds meer professionals uit de gezondheidszorg, de sociale sector en het onderwijs in Oost-Zaandam uiten hun bezorgdheid over de toename van kwetsbare arbeidsmigranten en hun kinderen, vooral uit Bulgarije. Zij vormden ten tijde van het onderzoek een groep van 2.110 geregistreerde buren, maar deze zijn niet allemaal bekend bij de gemeente. Het betreft een gesloten, afstandelijke en wantrouwende groep die moeilijk te bereiken is.

De meeste van deze Bulgaarse immigranten zijn van Turks-Bulgaarse of Roma-afkomst en leefden in chronische armoede in hun land van herkomst. Ze zijn vaak laag opgeleid of analfabeet en lijden onder slechte levensomstandigheden, arbeidsuitbuiting, minder toegang tot voorzieningen en sociale uitsluiting. Het landelijk Pharoscentrum heeft vorig jaar kwalitatief onderzoek gedaan naar deze groep inwoners van Poelenburg, Rosmolenwijk en Peldersveld, en ook geanalyseerd hoe deze groep in andere gemeenten wordt behandeld. De oplossingen zijn niet eenvoudig.

Sterke afhankelijkheid

De gemeente ziet een toename van EU-migrantenarbeiders in Zaandam-Oost die slechte vooruitzichten op een baan hebben en een groot risico lopen betrokken te raken bij mensenhandel, geconfronteerd worden met seksuele, criminele en arbeidsuitbuiting en terechtkomen in een economie die ondermijnt en een illegale vastgoedmarkt . De toename van deze immigranten zet bovendien de schaarste op de vastgoedmarkt onder druk en veroorzaakt excessen als overbevolking, huisvestingsongemakken, achteruitgang en het verdwijnen van de sociale cohesie van wijken. Bulgaarse arbeidsmigranten in Zaanstad werken vooral in het midden- en kleinbedrijf en zijn voor werk en huisvesting vaak afhankelijk van Turkse en Bulgaarse intermediairs. Dit maakt hen kwetsbaar voor uitbuiting.

Wantrouwen

Er heerst wantrouwen jegens de Bulgaarse overheid en overheden en dit komt tot uiting in de Nederlandse situatie. Bulgaren weten over het algemeen weinig van onze samenleving, omdat ze geen inburgeringsplicht of verplichte taallessen hebben. Er is een discrepantie tussen de normen die in Nederland gangbaar zijn en die van Bulgaarse immigranten: zij richten zich vooral op hun eigen gezinsleven en het behoud van familiegewoonten en -cultuur. Ze zijn sterk gehecht aan traditionele Bulgaarse opvattingen over onderwijs en opvoeding en sommige tradities worden onder invloed van grootouders in stand gehouden. Deze kwesties worden vaak belangrijker gevonden dan school en leerplicht. Nederlands leren heeft geen prioriteit.

Gezondheid

Wanneer Bulgaren in Nederland aankomen, kampen zij al met gezondheidsproblemen zoals overgewicht, slechte tanden, bloedarmoede of diabetes. Ze hebben beperkte basiskennis over gezondheid en hebben moeite met het begrijpen van de relatie tussen levensstijl en gezondheid. Dit maakt het moeilijk om gezondheidsproblemen te bespreken. Medische professionals zien veel zelfmedicatie en wijzen erop dat Bulgaren het concept van preventieve gezondheidszorg niet begrijpen. Bulgaren besteden veel tijd aan hard werken en het fysiek zware werk en hun slechte leefsituatie dragen bij aan gezondheidsproblemen en chronische stress.

Onverzekerd

Veel Bulgaren hebben echter geen zorgverzekering, waardoor zij minder gebruik maken van de Nederlandse zorg. Sommigen zijn zich niet bewust van de noodzaak van een ziektekostenverzekering en nemen hun toevlucht tot onverzekerde zorg. Anderen reizen naar Bulgarije om een ​​arts te bezoeken of zelfmedicatie te nemen. Als zij zich tot de Nederlandse gezondheidszorg wenden, wenden zij zich soms tot onredelijke professionals omdat ze niet krijgen wat ze ervan verwachtten. De toegankelijkheid van de zorg wordt belemmerd door de taalbarrière en het wantrouwen van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg maakt effectieve communicatie moeilijk.

Onderwijs

Bulgaarse kinderen komen vaak met ontwikkelings- en taalachterstanden naar het onderwijs, maar de geboden hulp wordt niet altijd als zodanig beoordeeld. Ouders vrezen dat hun kinderen als ‘dom’ en buitengesloten zullen worden bestempeld, omdat de contacten vaak uitsluitend beperkt blijven tot de eigen gemeenschap en Turkssprekende inwoners die de plek kennen maar met de komst van de Bulgaren hun eigen belangen hebben. blijven er zeer ongewenste situaties bestaan. Ongewenst vanuit het perspectief van Zaanstadse en Zaanse professionals. Maar waarschijnlijk vaak zoals je zou verwachten van de levens van de betrokkenen.