Compaen: een geweldig team

‘Wat niemand denkt, wat niemand denkt, wat niemand vertelt, wat iedereen wacht en niet in de rij staat.’ ‘Wat niemand kan weten, wat niet voorspeld wordt, wat niet gezegd kan worden, wat niemand vertelt, wat alles passend maakt, de raadsels, de pijn.’ ‘Wat niemand je afneemt, wat niemand verkoopt, wat niet te begrijpen is, wat iedereen verwacht.’

Oh, hoe toepasselijk kan de tekst van een liedje zijn. In april zaten na degradatie uit de eerste divisie drie mannen in een verlaten kleedkamer bij Sporthal Oostzaan. Compaen was na de tweede uittocht bijna dood. Vrienden Sjoerd van Tol, Bram Bekebrede en Koen van de Wetering besloten achter het stuur te kruipen. Na terugkomst van zijn verblijf in Duitsland stond zijn vriend Jasper te popelen om weer te gaan volleyballen, David Bes en Milan Muijs zagen de voordelen van reanimatie en talenten Evert Hankes en Yanick de Rooij stonden te popelen om hun vaardigheden te tonen in het eerste materiaal. Jelmer de Jong zette zijn transfer van VV Amsterdam voort en wist topspelmaker Nikita Artamonov naar Twiskepolder te halen. Coach Mark Schoonen ging met deze ramp graag de competitie in.

Al snel werd duidelijk dat er een klik was binnen de spelersgroep. Als het geen succesvol seizoen was, zou het zeker een leuk seizoen worden. Dat moest gebeuren met een team dat na een volleybaljaar vol ellende vreugde uitstraalde en de harten van het publiek weer wist te veroveren.

Met drie maximale overwinningen in de eerste vier wedstrijden groeide de hoop dat het niet alleen een leuk, maar ook goed seizoen zou worden. De vriendschap werd hechter, talenten ontwikkelden zich, de vastberadenheid nam toe en mogelijk door verbazing over de ontwikkelingen bij Compaen verloor de concurrentie regelmatig onverwacht punten.

Vanavond liet Compaen het gebeuren, vanavond liet Compaen het gebeuren. In de twintigste wedstrijd van de competitie behaalden de Oostzaners hun terugkeer naar de eerste divisie, voor het eerst op eigen merites en zonder inruil van speelrechten of compensatie voor de kroon. Toch indrukwekkend voor een dorpsclub met iets meer dan tweehonderd leden. De trots werd nog groter toen Compaen 2 enkele uren later vrijwel zeker in de eerste divisie wist te blijven na een klinkende overwinning. Met nog twee bepaalde promoties en twee mogelijke promoties van andere teams kan het 63e jaar van de piratenclub de gouden annalen ingaan.

Heren 1 speelde zaterdag zeker geen geweldige wedstrijd tegen De Burgst. In de beginfase van de vierde set leek het er bij een 2-1 set voorsprong op dat er daarna geen feestmuziek meer zou zijn op The Match. Het was onmogelijk te zien dat de tegenstander al drie maanden geen pot had gewonnen. Voor de wedstrijd in Breda in november deelden beide ploegen de eerste plaats in de eerste divisie. Daarna ging het echt slecht met de promovendus.

In Sporthal Oostzaan scherpten de bezoekers hun vechtlust en volleybalvaardigheden aan. Ze speelden voor niets een wedstrijd mee, alsof Compaens concurrenten Next Volley, Limax 2 en Huizen 2 de Brabanders een brouwerij hadden beloofd. Ze reageerden met grote vastberadenheid op de wens van de leider om aan te vallen, terwijl hun jump-service soms behoorlijk pijnlijk was. In de derde set was er beloning met de 19-25 overwinning.

Compaén moest hard werken. De eerste en tweede set eindigden in 25-22, waarbij Milan Muijs tweemaal het laatste punt scoorde, niet geheel toevallig. De diagonale aanvaller was wederom verrassend aanwezig. Na de derde set werd hij echter op de bank gezet omdat coach Schoonen na de nederlaag besloot het anders aan te pakken. Zoals zo vaak heeft hij dit seizoen de magische doos kunnen gebruiken met de veelheid aan flexspelers.

In de vierde set keerde hij terug naar een systeem met twee spelmakers en mocht Koen van de Wetering in de basis starten. Dit laatste droeg bij aan de stabiliteit van de pass, kreeg twee aanvalspunten, twee blokpunten en een ace-service, David Bes scoorde vier van de vijf smashes en de conversie stelde Nikita Artamonov ook in staat vier voltreffers in het net te produceren. Na de wankele start stond de stand op 10-10, waarna Compaen met setwinst, matchwinst en promotie opschoot naar 25-14.

De wedstrijd bleef daarna bescheiden. De meeste spelers hadden immers verplichtingen jegens andere teams. Maar hij besefte ook dat hen iets nog beters te wachten stond: een kampioenschap. De laatste trofeeën van het vlaggenschip van de piratenclub dateren uit 2009, toen de beste in de tweede divisie.

Na de paasvakantie sluit Compaen de competitie in de Verenigde Staten en thuis tegen Inter Rijswijk 2 af. Daar moet het gebeuren, zo moet het.