Bij audiomuseum Lelystad zijn recorders en cassettes moeilijk te vinden

Alex Mironov maakte halverwege de jaren negentig de grootste fout van zijn leven. CD leek definitief het tijdperk van digitale muziek in te luiden en oudere media te onderdrukken. Daarom gaf hij zijn hele verzameling cassettebandjes aan een vriend. “Ik hoop dat ze nog ergens gespeeld worden.”

Het is moeilijk voor te stellen dat iemand als Mironov zo’n beoordelingsfout zou maken. Deze maandagochtend heet hij je welkom in zijn Retro Audio Museum, gevestigd op een industrieterrein in Lelystad, tegenover een autoreparatiewerkplaats. Het privémuseum, dat in 2022 wordt geopend, herbergt meer dan 850 vintage audioapparaten.

In de eerste kamer zijn hele muren gevuld met oude cassettespelers van Philips, Akai, JVC of Hitachi. De grote spoelen van de recorders onderscheiden zich van de rest van de apparatuur. In een andere kamer staan ​​Walkmans op een tafel en verderop een rij geluidsapparatuur. “Het jongste exemplaar in de collectie dateert uit 1992 of 1993”, zegt Mironov. In de twee jaar dat zijn museum open is, heeft hij zijn collectie zien verdubbelen. Hij ontving zo’n honderd apparaten als donatie.

“Appartement met twee slaapkamers”

Het verzamelen van oude platenspelers en cassettes begon jaren eerder. “In mijn tweekamerappartement had ik een privécollectie van meer dan honderd apparaten”, herinnert Mironov zich lachend. “Ze lagen overal opgestapeld en ik woonde in de keuken.” Begin 2020 wilde hij al een museum openen, maar de coronapandemie stelde die plannen uit.

De periode bood echter ook kansen. “Veel mensen maakten hun huis schoon en zetten hun spullen op het marktplein”, zegt hij. “Het was een goudmijn. Soms vond ik blokfluiten voor twintig euro, ik reed elke dag door het land en gaf al mijn spaargeld uit.” In 2022 zou het museum eindelijk zijn deuren kunnen openen, in wat Mironov een tijdelijke locatie noemt. Hij hoopt binnen enkele jaren naar het centrum van Lelystad te verhuizen.

“Dit is mijn trots”, zegt Mironov met een REVOX G36, een blokfluit uit de jaren zestig die volledig op buizentechniek draait. “Dit was destijds zo duur dat alleen professionele studio’s het zich konden veroorloven”, zegt Mironov, terwijl de muziek van Demis Roussos begint en tot leven komt.

Mironov bezoekt alle ruimtes van dit kleine maar goed gevulde museum. Het toont verschillende blokfluiten, totdat ze eind jaren vijftig de Nagra III bereikten, het zeldzaamste object in de collectie, dat veel werd gebruikt in Hollywood.

Tenslotte toont Mironov een drie-in-één-apparaat: een blok met daarin een kleurentelevisie, een radio en een bandrecorder. “Dan kun je op de camping voetbal kijken, naar de radio luisteren en dansen met je vriendin.”

Alleen op afspraak

Het Retro Audio Museum is “365 dagen per jaar” uitsluitend op afspraak te bezoeken. De toegang is gratis, al wordt een donatie op prijs gesteld. “Voor mij is dit een kerk en ze verkopen geen kaartjes voor de kerk.” Mironov runt het museum alleen en werkt parttime als reachtruckchauffeur om in zijn levensonderhoud te voorzien.

Mironov werd in 1966 geboren in Novosibirsk, toen nog in de Sovjet-Unie. “Mijn vader kon als wetenschapper naar het buitenland reizen en in 1971 nam hij dit apparaat mee.” Toont een draagbare cassetterecorder van Panasonic. “Voor mij was het alsof hij een ruimteschip had meegenomen.” In de daaropvolgende jaren ontdekte hij The Beatles, ABBA, Boney M en Pink Floyd via uit het Westen gesmokkelde lp’s en kopieën van cassettebandjes. “Muziek uit een andere wereld.”

In de jaren negentig verliet hij zijn geboorteland en belandde in Newcastle, Engeland, via Cyprus, Duitsland en Frankrijk, waar hij twintig jaar woonde en zich liet naturaliseren tot Brits staatsburger. In 2017 arriveerde hij “voor altijd” in Nederland.

Voordat Mironov het museum opende, verwachtte hij dat de meeste van zijn gasten tussen de vijftig en zestig jaar of ouder zouden zijn. Dat klopt, maar tot zijn verbazing komen er ook veel jongeren naar zijn collectie kijken. “Binnenkort komt er een Amerikaan speciaal naar Nederland om het museum te bezoeken”, zegt Mironov. “Ik kan nauwelijks beschrijven hoe trots ik daar op ben.”

Ga terug

Is het jaren geleden dat lp’s en cassettebandjes weer werden afgespeeld? ‘Kom terug? Hij is terug!’zegt Mironov. “Alle verkoopcijfers stijgen.” Hij zegt dat hij niemand onder druk wil zetten om naar analoge apparatuur te luisteren. “Ik wil gewoon laten zien dat er een andere wereld bestaat en dat die prachtig is”, zegt hij druk gebarend. “Waarom kopen mensen tegenwoordig oude platen en waarom maken bands nieuwe lp’s?”

Mironov heeft het antwoord: “Het is de aard van muziek dat het gesis of gekraak in het geluid natuurlijk is, omdat je buiten altijd de wind hoort. Maar digitale muziek? Het zijn alleen maar enen en nullen, vaak van slechte kwaliteit.” Hij wijst naar de recorder. “Als ik hierop The Beatles speel, voel ik de tape, ruik ik hem, zet hem op en kijk hoe hij ronddraait. “Dat is bijna een religieus iets.” Om toe te voegen: “En de muziek is van mij, toch? Op Spotify huur je alleen nummers, die staan ​​ergens anders opgeslagen.” Hij liet een bekende familie die nooit iets met analoge muziek deed aandachtig naar een lp luisteren. “Nu hebben ze een hele platencollectie!”

Gun elke persoon een ‘passieproject’ als zijn eigen project. “Waarom leven we anders? “Dit museum is mijn leven en uit de reacties kan ik opmaken dat ik het juiste doe en dat ik op de goede weg ben.”

Delen





E-mail de redacteur