Omroep Flevoland – Nieuws – Vrijwillige dienstverlening voor een buurman die een gevaarlijke hond niet onder controle kon houden

Volgens de politierechter in Lelystad bestond er maandag te veel onzekerheid over de vraag of hij zijn hond had opgehitst met de woorden ‘pak hem maar’. Maar hij verweet Willem de W., 60, uit Emmeloord, dat hij op 30 december niet voldoende voor zijn hond zorgde. Hij had de Amerikaanse Stafford ervan moeten weerhouden de zoon van een buurman in zijn been te grijpen.

Hij kende zijn hond door en door en wist heel goed dat Diva tot een ras behoorde dat in Nederland als ‘gevaarlijk’ werd beschouwd. Daarom zou hij haar nooit ophitsen, zei hij tegen de rechter.

“Mijn kleinzonen konden aan zijn staart en aan zijn oren trekken, maar ze wilden niets doen. Hij was altijd nerveus in de buurt van mensen.”

wandelende diva
Die middag van 30 december nam ik Diva mee uit toen de zoon van de buurman met de auto arriveerde. Volgens De W. trok de man opzettelijk aan het stuur om naar hem toe te rijden. “Ik weet niet of hij mij of mijn hond wilde slaan, maar we zijn al een hele tijd niet meer samen geweest.”

De W. ging verder met het uitlaten van zijn hond en toen hij terugkwam zei hij alleen maar: ‘Kun je de volgende keer niet normaal doen?’

Bijtwond op het scheenbeen
Wat er daarna gebeurde, lopen de meningen uiteen. Volgens De W. heeft de zoon van de buurman hem aangevallen met een Maxi-Cosi die hij in zijn handen had, waardoor hij gewond raakte aan zijn hand.

Volgens het slachtoffer en verklaringen van zijn zus en moeder benaderde De W. de man met zijn hond, ontstond er een woordenwisseling en beet de hond hem in zijn scheenbeen.

“In het dossier zit een foto van een bijtwond. Je kon er niets aan doen. Bij zo’n gevaarlijke hond moet je goed opletten, dat weet je zelf wel”, zegt de politierechter tegen De W.

De Emmeloorder hield vol dat er die dag weinig gebeurde. Daarom stapte hij zonder advocaat naar de rechter. “Ik zie het op de foto’s, maar ik begrijp niet echt hoe het gebeurde. Het zouden twee tanden kunnen zijn, maar ik heb het niet gezien. Als ik had geweten dat dit was gebeurd en hij naar mij toe was gekomen, hadden we het opgelost.” Het.” Hij .”

Posttraumatische stressstoornis en nachtmerries
Maar de relatie met de buren is inmiddels zo veranderd en de gebeurtenis heeft zo’n impact op het slachtoffer gehad, dat hij niet meer met de buurman wil praten.

De jongeman zat een paar stoelen verwijderd van De W. en maakte via zijn advocaat bekend dat hij lijdt aan een posttraumatische stressstoornis en dat hij nachtmerries heeft waarin honden hem aanvallen.

Hij staat op het punt te beginnen met een behandeling in de geestelijke gezondheidszorg, zou door de gebeurtenis vier maanden niet kunnen sporten en een examen gemist hebben. Daarom vroeg hij een schadevergoeding van circa 1.400 euro voor schade aan kleding en andere materiële zaken en 2.250 euro voor schadevergoeding.

Gemeenschapsdienst
De officier van justitie eiste 60 uur taakstraf omdat De W. zijn hond niet onder controle kon houden. Hij was van mening dat er niet genoeg bewijs was om te spreken van “opruiing”, wat de kern van de beschuldiging van De W was.

De Emmeloorder wordt eveneens beschuldigd van mishandeling, waarbij hij het slachtoffer met de handpalm in het gezicht zou hebben geslagen. Hij eiste daarom een ​​boete van 300 euro.

Wat de schadevergoeding aan het slachtoffer betreft, werd bevestigd dat iets meer dan 1.100 euro een direct gevolg was van de gebeurtenis die vlak voor oudejaarsavond plaatsvond.

Een taakstraf en minder compensatie.
De politierechter sprak De W. vrij van mishandeling wegens gebrek aan overtuigend bewijs. Zij ging akkoord met de eis van het Openbaar Ministerie over een taakstraf: De W. moet 60 uur werken.

Hij stelde de schadevergoeding vast op 300 euro schadevergoeding en 14,62 euro voor slaapmedicijnen die het slachtoffer niet vergoed kreeg via zijn zorgverzekering.