Filmtheater Lelystad vertoont ‘Les Indésirables’: ‘Een verontrustende film over de problemen van immigranten’

De openingsscène van Les Indésirables (letterlijk ‘het ongewenste’) is intens. Een drone nadert een compleet vervallen appartementencomplex, zoals velen in de buitenwijken van Parijs. De mannen vechten met een kist. De gangen van de appartementen zijn smal en donker, vol graffiti. Er zijn fietsen en kinderwagens onderweg. De lift werkt niet. Jarenlang kapot, klaagt iemand. Minutenlang volgen we het pad van de hijgende man, vechtend om ruimte terwijl de kist respectvol naar de begane grond wordt getild. Het is Haby’s grootmoeder (Anta Diaw) die is overleden.

Haby omschrijft zichzelf als ‘een jonge Franse vrouw van vandaag’. Hij woont met te veel mensen in een klein appartement in het betonnen gevaarte, maar werkt ook op het stadhuis en helpt appartementsbewoners, vaak uit Afrika, met het invullen van formulieren en het aanvragen van huursubsidies. Na de plotselinge dood van de burgemeester wordt Pierre (Alexis Manenti), een idealistische jonge dokter, aangesteld om hem te vervangen. Hij is van plan het beleid van zijn voorganger, die ervan droomde de orde in de arbeiderswijk te herstellen, voort te zetten. Er veranderen veel dingen.

(Tekst gaat verder na foto)

Nadat er brand uitbreekt in een illegaal restaurant in het appartementencomplex, maakt de nieuwe en onsympathieke burgemeester van de gelegenheid gebruik om de bewoners eruit te zetten door het gebouw onbewoonbaar te verklaren.

De scène waarin iedereen, van ouderen tot kleine kinderen, vijf minuten de tijd krijgt om de noodzakelijke spullen te pakken, is hartverscheurend. Kostbare meubels en knuffels worden op het balkon gegooid, waar ze als afval worden weggegooid. Met de moed der wanhoop wordt een grote koelkast de trap af gesleurd.

Terwijl Haby een dialoog probeert op gang te brengen en zichzelf zelfs presenteert als nieuwe kandidaat voor het burgemeesterschap, kan haar goede vriend Blaz (Aristote Luyindula) haar woede en hulpeloosheid niet langer beheersen. ‘Een nieuw begin voor de buurt. ‘Beter samenleven’, staat op een bord waarop reclame wordt gemaakt voor nieuwe appartementen. Blaz steekt hem in woede in brand. De nieuwe woningen zijn volkomen onbetaalbaar en te klein voor immigrantengezinnen.

Regisseur Ladj Ly groeide op in een soortgelijke buitenwijk. In Les Indésirables analyseert hij wat daaraan voorafgaat: de enorme afstand en misverstanden tussen lokale politici, vaak hongerig naar macht, en immigranten die nergens heen kunnen. Les Indésirables is rauw en ruw en belicht de problemen van veel immigranten in het hedendaagse Frankrijk. Zonder enige twijfel is het een film die op meedogenloze en heldere wijze verontrustende kwesties als desintegratie, culturele verschillen, ambtelijke onmacht, de groeiende kloof tussen rijk en arm en de latente onrust onder jongeren blootlegt.

www.filmtheaterlelystad.nl