RTV Purmerend.nl – Corrie ontdekt het oorlogsdagboek van pater professor Gerrit Köhne

Voor Corrie was het een onverwachte verrassing. Op het uitgestrekte landgoed van zijn vader Gerrit Köhne ontdekte hij een dagboek. De directeur van De Bloieende Perelaar hield tijdens de Tweede Wereldoorlog een logboek bij. Op de Westbeemster werd het boek ‘Ik heb het net geschreven’ gepresenteerd. “Ik ken geen ander dagboek uit de hele oorlogsperiode. Gerrit wist hoe belangrijk het was om een ​​dagboek ‘voor later’ bij te houden.”

Gerrit Köhne, geboren in 1915 op boerderij Weidezicht aan de Jisperweg, Beemster, heeft de Kweekschool in Middenbeemster met succes afgerond. Zo vlak voor de oorlog een vaste baan vinden was geen gemakkelijke opgave. Leraar Weder uit Noordbeemster bood hem een ​​(onbetaalde) baan aan op zijn school. Na drie jaar krijgt hij van Weder zelf een echte baan op een school in Castricum. Dat is waar hij zijn brood verdient.

In zijn geboorteplaats ontmoette hij Marie Klaver van de Jisperweg. Ze trouwden in 1942 in Middenbeemster en verhuisden naar een huis in Castricum. Gedurende deze periode onderhoudt hij ook zeer regelmatig contact met De Beemster. Al was het maar omdat zijn schoonfamilie en vele vrienden er woonden en hij samen met anderen in 1936 een historische vereniging (later Historisch Genootschap Beemster) had opgericht. Kort na de geboorte van hun eerste zoon, Johan Herman (Joop), worden ze gedwongen om evacueren naar Oostknollendam. Agatha Cornelia (Aty) werd daar geboren. In 1948 keerde het echtpaar terug naar de Beemster. Gerrit wordt directeur van Bloeiende Perelaar in Zuidoostbeemster. Zij gaan naast de school wonen. De plaats waar zijn tweede dochter, Cornelia Agatha (Corrie), werd geboren.

In 1940 besloot Gerrit een dagboek bij te houden. Als amateurhistoricus weet hij hoe belangrijk het is om alledaagse ervaringen op papier te zetten. Dit houdt hij vijf jaar vol. Bijna dagelijks schrijft hij over alledaagse onderwerpen (weer, familie, navigatie, grondstoffenprijzen, reizen naar bezet Nederland), maar ook over de oorlogssituatie om hem heen (luchtoorlog, hongerige winter, werkgelegenheid, regelgeving) en in de rest van de wereld. Het is fascinerend om te lezen hoe hij zich tijdens deze (politieke) periode persoonlijk ontwikkelde. Van aanvankelijk gevoelde betrokkenheid tot openlijke afkeer.

Het voornemen om zijn dagboek te herschrijven loopt op niets uit. Verdwijnt uit het zicht. Zijn familie is niet op de hoogte van de vijf notitieboekjes met handgeschreven notities. Na het overlijden van Gerrit en Marie in 2000 ging een groot deel van het omvangrijke archief over op hun dochter Corrie. Bij toeval ontdekte hij het bestaan ​​van de dagboeken en besloot, met de intensieve hulp van zijn plaatselijke collega Vincent Falger, de geschriften in hun geheel te publiceren. In het robuuste boek ‘Ik heb het toch geschreven’.

Falger: “Ik ken geen tweede dagboeken uit de hele oorlogsperiode. Gerrit wist vanuit zijn historische interesse hoe belangrijk het was om een ​​dagboek bij te houden ‘voor later’. We lezen hoe hij mentaal evolueert bij ingrijpende politieke gebeurtenissen. “Het is een schoolvoorbeeld van het persoonlijk maken van het grote, het kleine en het onbegrijpelijke.”

Het boek is vanaf maandag 6 mei voor achttien euro te koop bij Antiquariaat Serendipity in Middenbeemster. Open van 6 t/m 11 mei van 12.00 tot 17.00 uur en daarna elke vrijdag- en zaterdagmiddag. Of e-mail: [email protected]. Binnenkort ook op andere punten in de aanbieding.

Tijdens de presentatie gaf Vincent Falger een korte presentatie over het belang van dit dagboek en overhandigde Corrie de eerste exemplaren aan frater Joop en zuster Aty.