‘Gemeente Lelystad heeft soms de neiging zichzelf in de voet te schieten’

Op dinsdag 2 april stonden de tribunes bomvol en waren de mensen blijkbaar verrast en verbijsterd dat de nieuwbouw van Basisschool De Windroos, momenteel gevestigd aan de Karveel 22, gepland staat op de voormalige locatie van de Herman Bekiusschool aan de Karveel 39. Het ligt op een steenworp afstand weg, maar toch: het plan verraste de omwonenden blijkbaar en kritische vragen daarover werden tijdens de commissievergadering met applaus ontvangen.

Voorlopig: ik begrijp het. Als buurtbewoner heb je het recht om geschokt te reageren en te protesteren als er iets verandert in jouw buurt. De vraag is: wat doen en moeten politici hieraan doen?

De normale procedure

Kritische vragen van enkele fracties betroffen dat er voor De Windroos twee locaties zijn onderzocht en dat omwonenden er niet bij betrokken waren. De wethouder legde uit dat dit de normale procedure is bij het bouwen van een nieuwe school: eerst ga je met de school om de tafel zitten om te kijken wat de beste locatie is. Nadat er een besluit is genomen, worden er gesprekken gevoerd met de buurt. “Zo is het altijd”, stelde wethouder Grimbergen, waarna Sanne de Wilde (D66) zei dat hij dat niet het sterkste argument vond en zou overwegen om met een voorstel te komen om omwonenden eerder in de toekomst te betrekken.

En daar dreigt het mis te gaan. Het lijkt mij dat de voornaamste reden voor het kiezen van een locatie voor een nieuwe school educatief moet zijn. Het voordeel van Karveel 39 is dat als daar de oude Herman Bekiusschool wordt gesloopt en er een nieuwe school met kinderdagverblijf en gymzaal wordt gebouwd, het huidige gebouw De Windroos in gebruik kan blijven totdat de nieuwe school klaar is. De ligging heeft nog meer voordelen. Zo verloopt het verkeer van en naar school door ouders die hun kinderen met de auto brengen nu over twee straten (Karveel 22 en Karveel 13) die daar niet voor ingericht zijn. Karveel 39 ligt aan de hoofdweg door Karveel waar je veel beter zaken kunt regelen.

Stel dat u de “buurt” al in een vroeg stadium betrekt bij de twee plekken die u voor ogen heeft. Dan zullen de bewoners zich ook beroofd voelen. De bewoners van Karveel 22 zouden dan zeggen “Geef de school aan Karveel 39”, en Karveel 39 zou zeggen “Karveel 22 is een betere locatie”. Uiteindelijk heeft de onrust zich in twee buurten verspreid en blijft één buurt teleurgesteld.

Een rampzalige oefening

Dat is een nutteloze exercitie. De raad worstelt met het concept van ‘participatie’. Kiest u voor Karveel 39, dan is de buurt nog steeds betrokken bij een participatieproces. Het gaat over hoe de school wordt gebouwd, hoe en waar verkeersbewegingen plaatsvinden, hoe ervoor wordt gezorgd dat er voldoende parkeerplaatsen zijn, hoe het schoolplein wordt ingericht en waar deze komt te liggen. Nu is de buurt aan de beurt. Maar participatie is niet hetzelfde als participatie. Participatie betekent niet dat de buurt mee bepaalt waar de school gebouwd wordt. Doorslaggevend argument bij de keuze van de locatie zou het voordeel moeten zijn dat de kinderen van De Windroos niet hoeven te verhuizen naar noodgebouwen, maar in de huidige school kunnen blijven totdat de nieuwe klaar is.

Let op: Aan Karveel 39 heeft altijd een school gestaan ​​en daar staat nog steeds een school: de Timotheusschool, die gebruik maakt van het Herman Bekiusgebouw omdat de eigen school wordt gerenoveerd. Het is dus niet zo dat een buurt ineens te maken krijgt met een school op een braakliggend terrein die geen onderwijsdoel dient.

Als het gemeentebestuur nu misbruik maakt van de onrust in de wijk door te verwachten dat de wethouder voortaan ook de buren zal betrekken bij de keuze van de locatie voor een school, zal dit in de toekomst voor veel meer ellende en teleurstelling voor de bewoners zorgen. , let op mijn mening. woorden.