Iftar op school: ‘De overtuigingen zijn vergelijkbaar, alleen de rituelen zijn anders’

Bidden bleek het mooiste om te zien. Kato (15) woonde voor het eerst een islamitisch gebed bij in de gymzaal van de school. Ze keek van een afstandje toe, net als andere niet-moslimstudenten. Zoals was? De meisjes die gingen bidden legden een doek op de grond, vertelt ze. Ze knielden daar, met hun gezicht naar Mekka. En plotseling bogen ze zich naar voren. De jongens deden hetzelfde, aan de andere kant van de sportschool. Er stond een heer vooraan. Hij riep op tot gebed. Was het de conciërge? Serieus? Meneer Ait Elkorchi? Heel grappig!

Kato zit op de 4e havo van het Antonius College in Gouda en heeft zojuist een iftar, de maaltijd die het vasten verbreekt, meegemaakt in de aula. Zelf had zij overdag ook gevast. Hij wilde een maand lang ervaren wat veel van zijn medemoslims doen. Alles ging redelijk goed, zegt Kato. Ook al had hij tijdens de gymles aan de zijlijn gezeten. De middag was moeilijker voor haar, als ze alleen thuis was.

Haar vriendin Sara (15) vastte niet. Hij heeft medicijnen en moet deze bij de maaltijd innemen. Volgend jaar wil hij het proberen. “Dan ben ik een dagje bezig.”

Voor de Ramadan, de islamitische vastenmaand, hebben de meeste middelbare scholen geen speciaal beleid. Lessen, toetsen en examens gaan door, zelfs voor vastende leerlingen, zo blijkt uit een oproep aan zo’n twintig scholen. Ook op het Antonius College in Gouda. Sommige scholen hebben een apart klaslokaal, zodat vastende leerlingen daar tijdens hun pauze kunnen zitten. Andere scholen praten in de klas over de Ramadan.

Voor alle studenten

Hoogleraar filosofie Franka Brouwer organiseerde een iftar met studenten in de aula van het Antonius College. Verschillende docenten deden mee. “Wij vonden het een leuk idee om ook aandacht te besteden aan een islamitische maand”, zegt Brouwer. “Naast christelijke feestdagen zoals Pasen en Kerstmis, waar we in de lessen altijd aandacht aan besteden.” Ongeveer 10 procent van de studenten van het Antonius College is moslim.

Lees ook
Fanous, Suhoor en Tarawih: de wereldwijde start van de Ramadan in beeld

Het is goed dat ze een keer in het middelpunt van de belangstelling staan, zegt geschiedenisdocent Joop van den Berg. Hij vertelt in zijn lessen over de islam, zegt hij. Maar het vieren van een islamitisch festival op school is nieuw. Ze vindt het leuk dat het voor alle studenten toegankelijk is en dat het studenten met verschillende achtergronden aantrekt. “Ze kunnen van elkaar leren.”

Als er dertig leerlingen komen, van de ongeveer 1.200 die de school telt, is dat een prachtig begin, had Brouwer vooraf gedacht. De studenten hadden bordjes gemaakt met een QR-code waarop mensen zich konden registreren. Die dertig werden een week vóór de iftar opgenomen, maar de dagen daarna waren het er ineens vijftig, daarna zestig. En op de laatste dag had hij 93 aanmeldingen en moest Bouwer naar de winkel om extra voorraden in te slaan.

Rond zes uur arriveren de eerste studenten: meisjes in mooie lange jurken, jongens in nette kleding en ietwat verwachtingsvolle niet-moslimstudenten. Op de lange tafel aan weerszijden van de zaal plaatsen de studenten de meegebrachte lekkernijen: couscoussalade, brood, zelfgebakken koekjes, loempia’s, tiramisu, salade.

Je raakt gewend aan het vasten

Conciërge Abdelkrim Ait Elkorchi is aan het begin van de middag druk bezig in de keuken. Het is een mooie maand, zegt hij. “Het gaat niet alleen om vasten. Het gaat ook om aandacht besteden aan anderen en minder bedeelde mensen. De nadruk ligt op het juiste doen.” Hij vindt het erg leuk dat niet-moslims dit ook kunnen ervaren. Er is te veel negativiteit rond de islam, zegt hij. Als gekke mensen een aanval plegen en zeggen dat ze dat in naam van de islam doen, zijn ze nog steeds gek, zegt hij. “Dat heeft niets met geloof te maken.”

conciërgeAbdelkrim Ait Elkorchi, Het gaat niet alleen om vasten, het gaat om aandacht voor elkaar

Anna (12) stopt gewoon een stukje deeg in haar mond. Ze heeft vandaag niet gevast. Ze vindt het heel lastig.

Zohra (12) is aan het vasten en kan al een tijdje niets zeggen. Zijn mond is vol. Als het leeg is, zegt hij dat het voor hem niet moeilijk is om te vasten. Op achtjarige leeftijd vastte hij een halve maand met zijn gezin en op negenjarige leeftijd vastte hij een hele maand.

Anna denkt dat het na drie dagen wel voorbij is. Hij hielp bij het organiseren van de iftar en dacht dat het leuk zou zijn om meer over de islam te leren. Zelf is zij christen. Wat heeft hij geleerd? Dat de overtuigingen behoorlijk op elkaar lijken, zegt hij, “als je over de verhalen praat. Maar de rituelen zijn heel anders.”

De moeder van Fay (13) zei dat ze iets moest eten en drinken als ze zich niet lekker voelde. Maar hij vond het ook aardig van hem. Eén dag vasten vond ze nog niet zo erg, zegt Fay, maar een hele maand vond ze teveel.

Lees ook
Schoolexamens tijdens de Ramadan: hoe kun je vasten en toch slagen voor de examens?

Het is wennen, zegt de ervaren Ibtisem (12). “Het wordt steeds makkelijker.”

Een tafel verderop zegt Meryan (15) dat ze het leuk vindt dat de school een iftar heeft georganiseerd. “Je voelt je ertoe aangetrokken. Er wordt ook aandacht besteed aan één van onze games.”

Haar vriendin Fayha (14) is het daarmee eens: “Je voelt je op je gemak. Mijn ouders vonden het ook erg leuk.”

Meryan is verrast hoeveel niet-moslimstudenten openstaan ​​om dingen over de islam te leren. Ze praat er graag over. “Ik weet het al mijn hele leven, het is nieuw voor ze.”

spirituele kant

Ook Soufian (16) vertelt graag over hoe het gaat in zijn leven. Hoe je het vasten kunt verbreken met melk en dadels. Maar ook over de meer spirituele kant van de maand Ramadan. “Ramadan gaat ook over samenzijn. En over de dankbaarheid die je elke dag voelt.”

Daar kunnen andere scholen van leren, zeggen twee leerlingen in het derde jaar van het vwo. ‘Meestal wordt er niet veel gedaan voor ons geloof.’

Juwairiyya (17), uit de 5e klas van het vwo, gaf vlak voor het verbreken van het vasten een minicollege op het podium. Hij heeft het onderwerp ‘roddelen’ gekozen omdat iedereen dat wel eens doet, vertelt hij na het eten. “In de islam wordt roddel zeer afgekeurd”, zegt hij. “Dus ik probeerde uit te leggen welke impact het kan hebben op de persoon over wie gesproken wordt. “Het is goed dat iedereen daar over nadenkt.” Juwairiyya was de rechterhand van mevrouw Brouwer bij het organiseren van de iftar. Ook organiseert hij allerlei activiteiten voor de moskee. Die ervaring kwam hem zeer goed van pas. Als dank krijgt ze een bloem.

Iftar is voorbij. Kato en Sara trekken hun jassen aan. Ze herinneren zich een mooie middag. Kato’s broer bekeerde zich een jaar eerder, vertelt hij. Om hem alles te kunnen vertellen. Maar leuker was het om het zelf te ervaren.

Delen





E-mail de redacteur