Wordt Fabienne vrachtwagenchauffeur? Met duizenden vacatures, een baan als deze

Zo kon iedereen die aanwezig was op de banenbeurs vrachtwagenchauffeur direct een baan vinden. Maar ondanks dat er veel vacatures zijn, word je niet zomaar chauffeur. Een opleiding vergt een zware theoretische toets en soms een persoonlijke investering van tweeduizend euro. “Al zullen sommige werkgevers dat bedrag kwijtschelden als je drie jaar in dienst blijft”, krijgen potentiële chauffeurs te horen.

Fabienne hoopt in ieder geval op een leven onderweg. De muren van het pakhuis waar hij nu werkt komen naar hem toe. Zijn vader is ook vrachtwagenchauffeur. “Hij heeft een paar jaar geleden zijn rijbewijs gehaald en is er erg blij mee”, vertelt Fabienne. “Het geeft een gevoel van grote vrijheid. “Het is fijn om onderweg te zijn en allerlei soorten klanten te hebben.”

Transportbedrijven vertellen dit verhaal ook graag op de banenbeurs, georganiseerd door het Sectorinstituut Transport en Logistiek. De vrijheid, de onafhankelijkheid, de mooie plekken waar je rijdt en de leuke klanten. De steeds betere cao’s en arbeidsomstandigheden. De mogelijkheid van Vaderdag en deeltijd werk. Maar waarom zijn er in Nederland zevenduizend vacatures als het de droombaan is?

Beeld, denkt Bas Verhulst van transportbedrijf Stef. ‘Vroeger was dat zo full time werk bijvoorbeeld de standaard. Maar vandaag moet het ook Vaderdag zijn en moeten de kinderen van school gehaald worden. Accepteer je dit als werkgever niet, dan stopt je auto.” Desastreus voor de provincie Brabant, want er zijn maar liefst negenhonderd transportbedrijven.

Verhulst denkt dat werkgevers, die nu gretig op zoek zijn naar chauffeurs, ook deels verantwoordelijk zijn voor het tekort. “Vroeger werd bijvoorbeeld gezegd dat we alleen ervaren chauffeurs wilden, omdat de kans op blessures anders te groot zou zijn. Dat is teruggegeven.”

En nu is het volgens Pim Hoefnagels van Sanders Fritom mogelijk om van kantoorbaan naar vrachtwagenchauffeur te gaan. Zijn bedrijf is op zoek naar tussen de tien en vijftien chauffeurs. “We zijn veel flexibeler geworden. Bij de meeste werkgevers is het mogelijk om twee of drie dagen te werken. En je kunt een OTT krijgen. Dat betekent Op Tijd Thuis. Als je bijvoorbeeld een etentje hebt, zorgt de planning ervoor dat je aanwezig zult zijn.”

Ook werkgevers willen chauffeurs graag helpen met een opleiding en krijgen 85 procent van de kosten vergoed. Je kunt dan vrij snel in de vrachtwagen zitten. Zo ging het tenminste bij vrachtwagenchauffeur Melissa. “Het is ook een vrouwenberoep”, zegt ze. “Vroeger hadden auto’s geen stuurbekrachtiging en moesten ze handmatig gelost worden. Maar vandaag is dat niet meer het geval. “Er zijn elektrische palletwagens, zodat je geen zware pallets hoeft te tillen.”

Fabienne hoeft haar familie niet te overtuigen. Maar met Melissa was het anders. Sterker nog, ze had een opleiding tot architect gevolgd. “Ik vond het saai. Ik ben bij DAF begonnen met het bouwen van vrachtwagens en ik werd er verliefd op. Ze keken naar mij. Mensen vroegen: weet je het zeker? Mijn antwoord was: ik ga het gewoon doen.” Volgens Bas Verhulst nieuwe chauffeurs horen regelmatig dat ze die droom altijd hebben gehad, maar thuis mag het niet.

Maar er zijn niet alleen mooie verhalen. Stilstaan ​​in de file, uitladen in de regen, een uur moeten wachten omdat er drie mensen voor de deur staan ​​te wachten, de drukte van fietsers in de stad. Het maakt Fabienne de Valkenswaard voorlopig niet uit. Na de proefrit in een trainingstruck was ze helemaal verkocht.