Eva Bout droomt verder na haar Olympisch avontuur in ijshockey

PURMEREND – Ze staat al twee weken “in de rij”, maar wat een geweldige tijd heeft Eva Bout (15) uit Purmerend gehad in Korea, waar ze twee weken lang uitkwam in het Nederlands dames ijshockeyteam tijdens de Jeugd Olympische Spelen. “Het is echt voorbij gevlogen”, zegt hij. “Voor ik het wist zat ik in het vliegtuig terug naar huis.” Waar ze als echte stoer, nadat ze om zeven uur ‘s ochtends met een enorme jetlag arriveerde, diezelfde dag nog naar Leiden vertrok voor een wedstrijd met haar eigen team. Ze kregen geen plek, maar leerden veel van hun beter opgeleide tegenstanders over de hele wereld, en hun internationale ijshockeydroom is alleen maar sterker geworden.

PURMEREND – Ze staat al twee weken “in de rij”, maar wat een geweldige tijd heeft Eva Bout (15) uit Purmerend gehad in Korea, waar ze twee weken lang uitkwam in het Nederlands dames ijshockeyteam tijdens de Jeugd Olympische Spelen. “Het is echt voorbij gevlogen”, zegt hij. “Voor ik het wist zat ik in het vliegtuig terug naar huis.” Waar ze als echte stoer, nadat ze om zeven uur ‘s ochtends met een enorme jetlag arriveerde, diezelfde dag nog naar Leiden vertrok voor een wedstrijd met haar eigen team. Ze kregen geen plek, maar leerden veel van hun beter opgeleide tegenstanders over de hele wereld, en hun internationale ijshockeydroom is alleen maar sterker geworden.

Hij speelde zeven wedstrijden tegen onder meer Mexico, Australië, China en Korea. “Het waren zeker de beste landen. Sommigen zaten al drie maanden samen op trainingskamp, ​​dat zag je wel”, vertelt Eva. “En verder waren de spelregels daar net iets anders, dus het was even wennen. Daar spelen we bijvoorbeeld 3×3, wat veel sneller is dan bij ons.”

Vrienden voor het leven

Maar het was een geweldige ervaring. “Het was erg leuk met alle meiden bij elkaar. Als er een prijs zou zijn voor het beste team, dan zouden wij die zonder enige twijfel winnen”, zegt hij. “In het Olympisch dorp was alles perfect georganiseerd, waar ook een leuke speelkamer was. Het was leuk om daar met alle landen te zijn. “Ik heb daar ook heel goede contacten gelegd. Soms moest je met je handen en voeten praten, maar de liefde voor ijshockey hadden we natuurlijk al gemeen. Het heeft me echt vrienden voor het leven gemaakt.”

Eerste doelpunt gescoord

Alleen al voor de eerste wedstrijd was ik zenuwachtig. “Maar zodra we op het ijs kwamen, verdween het volledig. Dus het enige wat ik dacht was; laten we het doen”. Hij scoorde zelfs het eerste doelpunt van die wedstrijd. “Dat was mooi, maar helaas werden we daarna flink geraakt”, lacht hij. “De andere partij hield mij daarna ook nauwlettend in de gaten.” Bijzonder was de wedstrijd tegen Zuid-Korea zeker, in een vol stadion. En toen de zaken eenmaal gedaan waren, was er gelukkig nog tijd voor leuke dingen, zoals het strand, een dagje skiën en de barbecue met alle ouders.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Eva in actie op het ijs. (Foto: meegeleverd)

In het buitenland

Nu is alles weer normaal en traint ze verder bij de U15- en damesteams in Alkmaar, maar het nieuwe doel ligt al in haar vizier; het WK U18 begin 2025. “Ik ga er alles aan doen om daarvoor geselecteerd te worden. Natuurlijk heb ik dit jaar het Nationaal Kampioenschap voor de Olympische Spelen opgegeven. Ze kregen brons, maar ik heb er geen seconde spijt van. Dit pakken ze mij nooit meer af. Sterker nog, het maakte mijn droom om naar het buitenland te gaan nog groter. Ik heb het al aan mijn ouders verteld; Ik kan echt niet meer in Nederland blijven. “Als je ziet hoe goed de andere teams hebben getraind, en wat een verschil dat maakt, hoeveel beter jij daardoor wordt, dan wil ik dat ook!” besluit hij.

Eva (Foto:RodiMedia/NV)