Word jij kooiker van Eendenkooi Schipluiden?

In de landbouwgronden van Midden-Delfland tussen Rotterdam, Delft en Den Haag beheert Natuurmonumenten naast de weidevogelpolders ook twee historische eendenkooien: de eendenkooi Schipluiden en de eendenkooi Het Aalkeetbuiten.

Eendenkooi De Aalkeetbuiten is de publiekskooi waar excursies plaatsvinden. De andere, Eendenkooi Schipluiden, is nog steeds in bedrijf. Cager (en jachtopziener) Gerard van Winden jaagt en ringt hier tussen september en februari op wilde eenden. Gerard vertelt: “Vroeger gebeurde dit voor consumptie, nu rammel ik gevangen eenden om wetenschappelijke redenen. Het is geweldig om dit handwerk hier elke dag te mogen doen met mijn benchhond Ducky.”

‘Uit de pijplijn’

De eendenkooi is ruim vier eeuwen oud en bestaat uit een grote vijver met zes opvangbuizen. Een collector is een sloot die wordt beschermd door gevlochten wilgentunnels die steeds smaller worden. De eenden drijven langzaam en verslinden het voedsel naar het steeds smaller wordende deel van de verzamelbuis. Nadat de eenden bijna aan het einde van de verzamelbuis zijn, verschijnt de aanvalsman. De eenden worden bang en vliegen verder de pijp in totdat ze niet meer verder kunnen en in de vangstal belanden. Gerard trekt aan het touw om de opvangbuis te sluiten en kijkt naar de sluiting. Ze verlaten ‘de stad’ niet meer zoals vroeger, maar brengen ze naar Kookershuisje. Daar krijgt iedereen een genummerde ring om zijn poot. Ze vliegen dan terug naar hun vrijheid.

Ringen

Vooral vreemde eenden zijn van belang voor onderzoek, omdat de mogelijkheid bestaat dat het een trekvogel is. Als er ergens een geringde eend wordt aangetroffen, levert dit onder meer informatie op over het trekgedrag van het dier. Gerard is er trots op dat hij dankzij de ringen mee kan doen aan dit onderzoek. “Hoe meer we leren over deze prachtige dieren, hoe beter. En zo houden we de eendenkooi in bedrijf, een belangrijk cultureel erfgoed.”

Pensioen

Kooiker Gerard van Winden gaat over enkele jaren met pensioen en daarom zijn wij nu al op zoek naar versterking in de vorm van een vrijwilligerskooi (eenden vangen en ringen). Gerard is bereid de nieuwe vrijwilligerskooier op te leiden en te begeleiden. Hij vertelt: “Ik ben ooit begonnen als vrijwilliger en heb alles uit de oude kooi geleerd. “Het lijkt mij prachtig om dit aan iemand anders door te geven.”

Vrijwilligers voeden

“We vragen de vrijwillige kooier om ongeveer één keer per maand actief mee te werken aan het vangen en binden van de eenden”, aldus een woordvoerder van Natuurmonumenten. “Er zijn ongeveer 6 of 7 bezoeken tussen september en februari. Gedurende een seizoen worden er tussen de 100 (goede jaar) en 20 (slechte jaar) eenden gevangen, het gemiddelde is 49 per seizoen.”

Een groep nieuw aangeworven vrijwilligers zal verantwoordelijk zijn voor de dagelijkse voeding. “Als vrijwillige kooier is het niet nodig om voor deze groep te coördineren. Wel vragen we een gidsrol en heb je contact met de groep als het een goed moment is om te vangen en te klinken.”

Iedereen die meer wil weten over zijn of haar vacature kan contact opnemen met Anneloes Vennik via [email protected].