De kerk van Zwolle – Horeca Magazine

Woensdag 26 juni om 13:43 uur

BCBG-tijdschrift

Nog geen jaar geleden openden Niek en Kira restaurant L’église in Zwolle. Beiden hebben ruime ervaring in de fine dining keuken, waarin het Antwerpse The Jane** een belangrijke rol speelde. Zwolle is echter de thuisbasis van Van Leeuwen. “Door al die jaren dat ik elders heb gewerkt, heb ik altijd geweten dat ik graag een eigen restaurant in Zwolle zou willen hebben.”

Wallé komt oorspronkelijk uit Amsterdam, maar inmiddels is ook Zwolle haar thuis. “Amsterdam is niet ver weg, ik kom er nog regelmatig, maar wij zijn er wel. Zwolle ontwikkelt zich enorm en heeft steeds meer, zowel op cultureel als culinair gebied.” Er zijn echter ook verschillen met de plekken waar het echtpaar voorheen werkte. “In Zwolle is er nog ruimte om een ​​eigen plek te creëren en ons te onderscheiden. Het is prachtig dat we onze gasten hier nog steeds kunnen verrassen.”

Bij L’église koken we veel bewust met lokale ingrediënten. “Ik denk dat het in Zwolle makkelijker is om lokaal te koken dan in Amsterdam. De boer is hier heel dichtbij. Veel van onze leveranciers kennen wij persoonlijk, zij komen zelfs bij ons eten. Dat is gek. Wij gunnen elkaar. Mijn favoriete streekproduct van dit moment? Dit zijn zeker de asperges die wij bij De Weerd in Raalte halen.”

Deze lokale producten vinden een plaats in de keuken van L’église, die gebaseerd is op de Franse keuken. Het worden echter ook gerechten met invloeden uit Zuid-Amerika en Azië. Deels geïnspireerd door Van Leeuwens ervaring op The Jane**, maar ook door de Zuid-Amerikaanse roots van Wallé. De wijnkaart evolueert mee en Wallé zoekt altijd naar de minder voor de hand liggende wijnhuizen.

De gasten van L’église komen niet alleen uit Zwolle, maar ook uit de hele provincie Overijssel om bij Van Leeuwen en Wallé te eten. Daar is het stel trots op; “Het is leuk om te zien dat onze gasten regelmatig terugkomen. Ook hoor je dat gasten blij zijn met de energie die wij erin steken. Daar doe je het uiteindelijk voor.”

Tekst: Susan Aretz