Het mislukken van de overeenkomst met TenneT heeft ook voordelen: ‘Samenwerking Nederland en Duitsland is goedkoper’

Dat het Duitse deel van TenneT niet wordt verkocht, heeft ook veel voordelen. Dat stelt hoogleraar complexe energietransities Laurens de Vries, verbonden aan de TU Delft. De netbeheerder maakte vanochtend bekend dat de Duitse tak niet aan de Duitse overheid wordt verkocht omdat de Berlijnse overheid begrotingsproblemen heeft.

Hierdoor blijft de Duitse vestiging ook in Nederlandse handen en is TenneT eigendom van de Nederlandse staat. Door het mislukken van de deal lopen Nederlanders 22 miljard euro aan inkomsten mis. Maar dit betekent volgens De Vries dat TenneT zijn unieke positie in Europa behoudt. De netbeheerder is de enige grensoverschrijdende netbeheerder in Europa en dat heeft ook veel voordelen, zegt hij.

Door grensoverschrijdend te werken realiseert het bedrijf aanzienlijke efficiëntiewinst op het gebied van de implementatie van de energietransitie. Dat kan op de lange termijn veel geld besparen. ‘Grensoverschrijdende verbindingen zijn de goedkoopste manier om duurzame energie te integreren. Daarom is het heel nuttig dat TenneT aan de andere kant van de grens zit en beide kanten van de zaak kent.’

Samenwerken op zee

Door de Duits-Nederlandse samenwerking krijgt het bedrijf ook meer gewicht in Brussel, waar de meeste besluitvorming voor de energietransitie vandaan komt. Bovendien werken beide landen al intensief samen op de Noordzee via TenneT, en dit zal in de toekomst steeds belangrijker worden, zegt De Vries.

‘In de toekomst zullen we het grootste deel van onze duurzame energie uit de zee halen. Niet alleen wij, maar ook de andere Noordzeelanden doen het. Dan wordt het nog belangrijker dat we samenwerken op de Noordzee. Het deel van TenneT in Duitsland is precies het deel van het Duitse netwerk dat grenst aan de Duitse Noordzee.’

financiële depressie

De Vries erkent dat het een financiële klap is dat de Nederlandse overheid nu een miljardenimpuls misloopt, omdat dit geld geïnvesteerd had kunnen worden in de Nederlandse energietransitie. Maar je kunt niet uitsluiten dat de efficiëntiewinst die deze grensoverschrijdende samenwerking met zich meebrengt op de lange termijn daadwerkelijk meer geld zal opleveren. “Ik weet nog steeds niet waar de balans op de lange termijn zal doorslaan.”

“De voordelen zijn niet zo eenvoudig te kwantificeren”, merkt hij op. Dat maakt de mislukte overnamedeal ook uiterst complex. “Ik denk dat ze daarom niet tot overeenstemming konden komen. Er zijn aan beide kanten strategische voor- en nadelen (verkopen of niet, red.). Ik denk dat het daarom zo moeilijk werd, om nog maar te zwijgen van de begrotingsproblemen van de Duitse staat.’