Hoe gaat het nu met Erik Heijmenberg?

Zaterdag 8 juni, 10:03

sporten Hoe gaat het nu?

Erik Heijmenberg (63) begon op zeer jonge leeftijd met honkbal voor de Delft Blue Birds. Na mooie jaren in het eerste elftal te hebben gehad, besloten hij en zijn vrienden de overstap te maken naar softbal.

Door Frank van der Steen

Hoe ben je bij Blauwe Vogels terechtgekomen?
Ik was twaalf toen ik een Blue Birds-brochure op het mededelingenbord van de school zag. Sterker nog, ik heb me meteen aangemeld en ben begonnen met honkballen in een jeugdteam. De Blue Birds waren toen nog maar een paar jaar oud en werden nog gespeeld op het voormalige sportpark aan de Oudelaan, waar nu Delftech Park is gevestigd.

Hoe ging het?
Bij de junioren kwam ik in een jeugdteam terecht, het eerste jeugdteam van Blue Birds. We begonnen met zes spelers, maar de club probeerde een team van twaalf spelers samen te stellen om wedstrijden te spelen. Ik bleef hangen in de jeugd tot mijn 16e.

En dan?
Toen ik 16 was, belandde ik in de eerste. We begonnen in de Eerste Klasse, het op een na hoogste niveau, maar na een jaar degradeerden we naar de Tweede Klasse. In de eerste divisie spelen we bovendien door het hele land, van Noord-Holland tot Brabant.

Waar was jij in het veld?
In mijn laatste jaar was ik middenvelder, iemand die het overzicht houdt op het spel. Als middenvelder moest ik mijn teamgenoten heen en weer sturen als er een hoge bal binnenkwam. Hij moest ook een groot bereik hebben om alle ballen te vangen die in het midden vielen, sterker nog, hij was een beetje een outfield-veger. Dat was een belangrijke taak.

Heeft u bijzondere herinneringen uit die tijd?
Ik heb ooit een homerun geslagen met drie honken vol tijdens een grote wedstrijd. Het slaan van een homerun is al eerder gebeurd, maar als er drie honken vol staan, scoor je vier punten in één keer. Wij noemden dit Grand Slam en het was een unieke ervaring.

Wanneer ben je begonnen met softbal?
Op een gegeven moment ging ik op wereldreis, waardoor ik een half jaar niet kon spelen. Toen ik na die zes maanden terugkwam, begon ik weer met honkbal. Na mijn tweede wereldreis ben ik niet meer teruggegaan naar de eerste en ben ik gaan softbalen met vrienden. Dat was het begin van Freddy’s, waar hij niet alleen speler maar ook coach was. Als recreatieteam speelden we wedstrijden tegen andere clubs, maar dat was geen competitie.

Maar ben je toch competitief gaan spelen?
Op een gegeven moment verloren we een beetje het plezier omdat we tegen dezelfde tegenstanders bleven spelen. Daarna zijn we competities gaan spelen. Ons hoogtepunt was het kampioenschap van 2012, een seizoen waarin de teams zeer aan elkaar gewaagd waren. De laatste wedstrijd speelden we tegen een ploeg uit Den Haag die de bloemen al klaar had staan. Laten we die wedstrijd winnen en kampioen worden!

Speel je nu nog?
Vorig jaar vierden wij ons 35-jarig jubileum, waarna wij besloten geen competities meer te spelen. We trainen nog steeds, we spelen nog steeds wedstrijden tegen teams van Blue Birds of andere verenigingen en we doen mee aan toernooien. In augustus zullen we weer zo’n toernooi houden.