In beeld: Berkel te sterk voor Be Quick ’28, geen damesvoetbal op topniveau in Zwolle

Zaterdag viel het doek voor het sterkste Be Quick ’28 damesteam in de play-offs. De Blue Fingers verloren op eigen veld van CVV Berkel uit de eerste divisie. Volgend seizoen zal Be Quick ’28 opnieuw uitkomen in de hoogste divisie van het vrouwenvoetbal. “Achteraf kunnen we spreken van een teleurstellend resultaat, maar we kunnen zeker terugkijken op een goed gespeelde wedstrijd”, zegt Randolph de Fretes, coach van Be Quick ’28 Vrouwen 1. “De lof bleef in Zwolle, de punten waren “Ze gingen met CVV Berkel.”

Aan het begin van de wedstrijd, met veel publiek aan de zijlijn, was het zoeken en experimenteren van beide teams. Dat veranderde in de 14e minuut, met veel spelers voor het doel van de Zwolse ploeg, Berkel raakte de touwen met de bal: 0-1. “Het was destijds natuurlijk een grote tegenslag, maar het had verder geen gevolgen voor ons spel”, besluit De Fretes. “Vanaf dat moment werden we dominanter en hadden we vaak de bal. De druk vanuit Berkel werd steeds minder en de gaten werden groter, waardoor we verder konden komen.”

Be Quick slaagde er in de eerste helft niet in om grote kansen te creëren. Een sterke aanval resulteerde in een doelpunt, maar dat werd afgekeurd wegens buitenspel. Het terugtrekken van aanvoerder Lauri Weijkamp was de volgende tegenslag voor de thuisploeg.

In de tweede helft bleef Be Quick de ploeg die de bal had. Er waren verschillende kansen om de gelijkspel te scoren. “Wat we ook deden, de bal ging er niet in”, zegt De Fretes. Ook de pogingen van De Fretes om het verschil te maken waren niet succesvol. De coach wisselde meerdere spelers, waardoor er in de slotfase zes aanvallers op het veld stonden. In de blessuretijd profiteerde Berkel van het gebrek aan verdediging van de Zwolse ploeg. De eerste divisie scoorde in een tegenaanval 0-2.

“Het moment van uitschakeling was meteen voelbaar en kort nadat de scheidsrechter floot”, zegt De Fretes. “Iedereen ging erg teleurgesteld weg, er werden enkele bemoedigende woorden gesproken, maar uiteindelijk stonden we met lege handen.”