Eindelijk vrijgegeven na moeilijke oorlogsjaren: bijzondere beelden van het Hilversumse feest

De hongerswinter van 1944 was een uitputtingsslag voor de bevolking van Hilversum. Tijdens deze koude maanden gaat het om warmte en eten. Het Corversbos, Anna’s Hoeve en ‘t Hoogt van het Kruis zien er verlaten uit, met boomstronken die uit de grond steken. Het Jan van Ravenswaaypad wordt zelfs wel ‘het speldenkussen’ genoemd, vanwege de stronken die achterblijven nadat bomen zijn gekapt. Elke tak verdwijnt in de kachel.

Voedseltekorten worden ernstig. Het doorweekte grijze brood, gebakken met tulpenbollenmeel, raakte eind april 1945 op en de soep in de gaarkeuken raakte steeds verdunder. Er is geen voedsel meer, maar hoop voedt de inwoners. Er doen geruchten de ronde over een snel einde aan de oorlog.

Het geluid van vliegtuigmotoren boven Hilversum jaagt de bewoners op 2 mei 1945 angst aan. Dan blijkt dat het geen bommenwerpers zijn, maar vliegtuigen die voedsel boven Crailo droppen. Het is de voorbode van de bevrijding.

De tekst gaat verder onder het vak.

Op de middag van 4 mei hoorde men op de radio dat de capitulatie van de Duitsers op handen was. Een reden voor de inwoners van Hilversum om de avondklok te negeren en de straat op te gaan, met buren te praten en het zorgvuldig te vieren.

Maar dat feest lijkt van korte duur als de volgende dag het nieuws binnenkomt dat de opperbevelhebber van de Duitsers, Blaskowitz, die in Hilversum gelegerd was, de capitulatievoorwaarden niet wil ondertekenen. Maar er is geen manier om het tegen te houden: Hilversum gaat massaal de straat op. Het is feest, de Duitse bezetting is bijna voorbij.

Ijsberen

De echte bevrijding van Hilversum vond pas op 7 mei 1945 plaats, twee dagen na de rest van Nederland. De Britse 49th Infantry Division, de Polar Bears, komt vanuit Utrecht via de Utrechtseweg Hilversum binnen.

Na de bevrijding moesten de ijsberen ervoor zorgen dat de Duitsers hun wapens zouden inleveren. Op 10 mei 1945 gooit een Duitse soldaat een mijn op een stapel munitie, waarbij dertien ijsberen omkomen. Zij zijn begraven op de Noorderbegraafplaats in Hilversum. Op Gooiland is voor hen een monument geplaatst.