‘Train nu voor een ultrarace van 112 kilometer’

Toen hij negen jaar geleden zijn eerste vijf kilometerloop liep dacht hij: wat een afstand! Hoe ga ik zo verder? Tegenwoordig loopt Claudia van Daalen (46) uit Enschede met gemak marathons. Recentelijk zelfs vier in één maand. En hij ziet het vooral als training voor zijn grote mei-uitdaging: het lopen van een ultramarathon van 70 mijl.

Als je Claudia in het verleden had verteld dat ze later achttien marathons zou lopen, evenveel ultramarathons (ruim 50 kilometer) en driemaal de vijftig mijl (ruim 80 kilometer), dan had ze je uitgelachen. “Ik haatte hardlopen! Als ik in het leger zat en we moesten gaan rennen, verstopte ik me in de struiken.”

Nog niet verkocht

De Enschedeër is negen jaar geleden weer begonnen met hardlopen. “Ik deed aan kickboksen en hardlopen om in vorm te blijven.” Veel plezier beleefde ze er echter niet aan. “Dat gebeurde pas toen ik lid werd van een Facebookgroep voor hardlopers. Een leuke groep mensen uit heel Nederland. “We spraken af ​​om elke week samen in een andere stad te gaan hardlopen.”

Marathon op zondag, training op dinsdag.

Claudia was extreem nerveus voor haar eerste halve marathon. Vervolgens liep hij een volledige marathon in Amsterdam en twee weken later in Enschede. “Het was verrassend dat ik snel herstelde. Als ik op zondag 42 kilometer rende, stond ik dinsdag zonder problemen op de baan voor een wedstrijdtraining bij AC Tion.”

Wandel door bossen en weilanden.

Via die atletiekclub heeft Claudia iemand leren kennen die aan ultra trailrunning doet. Loopproeven waarbij je minimaal 42 kilometer door bossen, weilanden en zandwegen loopt. “Toen ik eenmaal met hem meeging, was ik verkocht.”

Lees verder onder de foto >

Wat vindt Claudia zo leuk aan trailrunning? “Dat je eerder de tijd neemt om te stoppen om een ​​foto te maken of een wandeling te maken. “Er is minder druk op de prestaties dan wanneer je over de weg loopt.” Volgens haar is de mentaliteit ook anders dan die van de straat. Meer ontspannen.

Bier 40 kilometer verderop

“Ik ben Sifan Hassan niet. Ik loop in een normaal tempo en geniet van mooie bloemen, een vogel of een prachtig uitzicht. “Ik ben geen toploper.”

Dat bleek vorige maand tijdens de marathon van Rotterdam. “Na 40 kilometer zag ik iemand uit een televisieprogramma waar ik naar kijk. Ik sprak met hem en hij bood me een biertje aan, wat ik accepteerde.” Dat was niet de eerste keer dat ik een biertje dronk tijdens het hardlopen. “Tijdens de Singelloop in Enschede heb ik er ook eentje gedronken tijdens het hardlopen. Dat is grappig, nietwaar? “Je moet niet alles zo serieus nemen.”

Getuige van zelfmoord

Deze houding is pas versterkt na een traumatische gebeurtenis tijdens de training in Tecklenburg. “Er liep een vrouw snel voor me uit. Er was verder niemand. Net toen hij haar wilde bereiken, viel ze van een klif. Het was een zelfmoord. “De vrouw kampte al jaren met psychische problemen en zag dit als haar uitweg.”

‘Ik kan nog wel tien kilometer’

Sindsdien geniet Claudia nog meer van het leven en hardlopen. “Het is een hele fijne manier om je hoofd leeg te maken. Natuurlijk denk ik soms ‘verdomme’ en vraag ik me af wat ik aan het doen ben. Maar sindsdien denk ik: ik kan nog tien kilometer, in plaats van: ik moet nog tien.”

Lopen 83 kilometer (met longontsteking)

Eén van de meest uitdagende evenementen waaraan je hebt deelgenomen? “Afgelopen december een wedstrijd van 83 kilometer in de Ardennen. Ik had een longontsteking en hoestte overal. Achteraf gezien was ik misschien niet zo slim, maar na overleg met mijn huisarts, die ook hardloper is, ben ik toch gegaan. “Ik heb er lang voor getraind.”

‘Je kunt meer dan je denkt’

Claudia vergelijkt ultralopen met het echte leven. “Sommige momenten zijn klote, maar daar kom je ook overheen. Je kunt veel meer dan je denkt.” Wat als hij het onderweg echt overtreft? “Dan bel ik mijn vrienden. Ze geven me een trap en zeggen dat ik door moet gaan. Dat helpt.”

112 kilometer

Op zaterdag 4 mei staat hun volgende uitdaging op het programma: een ultrarace van 112 kilometer op het Petranpad in het Limburgse Meerlo. “Je kunt 18 uur doen. Dat is wat ik probeer te bereiken. En als ik het sneller doe, is dat een voordeel. “Ik wil vooral genieten.”

Lees ook: