Ik hoop dat je werkgever je steunt in een shitstorm | kolom

Als journalist weet je dat je mensen soms boos maakt. Je onthult dingen aan een breed publiek die sommige mensen liever geheim houden. Maar het publiek heeft recht op informatie. In bepaalde gevallen kan dit voorrang krijgen op het recht op privacy van het individu. Hij heeft bijvoorbeeld niet het recht een kartel te vormen, een ambtenaar om te kopen, belastinggeld op te lichten of op enige andere manier zijn macht te misbruiken.

In situaties waarin een belangrijk publiek belang wordt gediend, heb je niet alleen moedige klokkenluiders nodig die bereid zijn geheime informatie met een journalist te delen. Er is ook een moedige journalist voor nodig die bereid is een risico te nemen en die informatie te verspreiden.

De hoofdredacteur van de Delftse universiteitskrant Delta was deze week een zeer moedige journalist. In een explosief artikel wees hij erop hoe het grensoverschrijdende gedrag van een manager door zijn baas werd verdoezeld. Enkele minuten nadat het artikel online stond, ontving hij een e-mail van de juridische afdeling van de TU Delft. Zijn eigen werkgever, van wie hij hoopt dat hij hem zal steunen in de shitstorm die volgt op de publicatie van zo’n artikel. Maar in een sommatiebrief stelde de TU Delft haar persoonlijk aansprakelijk voor eventuele schade die haar artikel zou kunnen veroorzaken.

Uit nieuw onderzoek van Free Press Unlimited blijkt dat maar liefst 90 procent van de Nederlandse redacteuren juridische intimidatie heeft ervaren naar aanleiding van een artikel. Het is voor iedere journalist moeilijk om zich daartegen te verzetten. In het onderzoek zegt 30 procent van de hoofdredacteuren wel eens een artikel te hebben aangepast of niet gepubliceerd onder juridische druk.

Deze druk komt meestal van buitenaf: de redacteur probeert zijn journalisten zo goed mogelijk te beschermen. Maar als hoofdredacteur van de universiteitskrant werkt ze ook bij de Technische Universiteit Delft. Daarom is er ook het arbeidsrecht van toepassing, waarin staat dat u geen vertrouwelijke informatie over uw werkgever mag prijsgeven. En uiteraard waren de berichten over de misstanden die hij in zijn artikel benadrukte vertrouwelijk. Het was tenslotte een dekmantel. Als werknemer had ze echter geen andere keuze dan haar doordachte artikel op verzoek van haar werkgever offline opnieuw te publiceren. Bij zulke werkgevers heb je geen vijanden meer nodig.