‘Zegen in vermomming’; Wereldkampioen Ernie Breuer ontdekt tijdens zijn revalidatie zijn talent voor boogschieten – HCnieuws

17 april 2024 om 11:27

Achtergrondatleet in focus

HOOFDDORP Ernie Breuer was 35 jaar oud toen hij door een ongeval een ernstige whiplash kreeg. Daarna volgde een jarenlang revalidatieproces en tot op de dag van vandaag heeft hij nog steeds pijn. Als ‘zegen na een ongeluk’ ontdekte de Hoofddorper, inmiddels 65, zijn grote talent voor boogschieten.

De avond voor onze date ontvangt Ernie een sportmedaille van de gemeente voor zijn geweldige prestatie op het WK. De volgende ochtend, een uur voor ons gesprek, zit hij al in de gymzaal van de Katholieke Scholengemeenschap Hoofddorp. Ernie doet dit als vrijwilliger voor Team Sportservice, waar hij sinds 2014 werkt. De Hoofddorper helpt bij boogschietclinics, ontwikkelt spellen en steigers en onderhoudt loodsen die aan scholen worden uitgeleend.

EERSTE IN DE WERELD

Ernie heeft zojuist toezicht gehouden op een lesje boogschieten voor de eerste klassers, een spel waarin teams elkaar moeten uitschakelen met pijl en boog. Hiervoor wordt een speciale pijl gebruikt, waarvan de punt bedekt is met schuim; “Het is niet te vergelijken met de pijl en boog die hij zelf afschiet”, zegt Ernie. “Dat is gewoon een houten lat.” De boogschutter verwijst naar zijn Engelse handboog: een primitieve pijl en boog waarmee in de middeleeuwen werd geschoten. Sinds 2002 schiet hij met deze ‘Historic Bow’, een categorie waarin Ernie vorig jaar wereldkampioen indoor werd in Engeland. In hetzelfde toernooi werd hij tweede met zijn VZOS Boogschietteam in Santpoort.

Ernie: “Ik had mijn tegenstander al eerder ontmoet tijdens een ‘veld’-toernooi, waarbij je buiten op doelen schiet. Hij won die wedstrijd. Omdat ik van binnen beter ben dan op het veld, hoopte ik dat ik deze kon winnen. Het maakt je echter stil. “Iedereen was heel blij, het was een heel vreemde ervaring.”

VLIEGTUIGEN

Voordat ik 35 werd, had ik niet kunnen vermoeden dat Ernie het toppunt van boogschieten zou bereiken. Als kind was hij meer geïnteresseerd in vliegtuigen; Als ze voorbij vliegen, kijkt hij altijd omhoog. Rond zijn zestiende ging hij naar de Lagere Technische School. Het gaat verder op de Fokker School, een interne opleiding van vliegtuigbouwer Fokker. Hier leer je hoe je vliegtuigonderdelen maakt. Hij begon in 1976 bij het bedrijf te werken.

ONGELUK

Op een avond in 1989 ging het mis. Ernie en een collega stoppen hun auto om via Ringdijk naar Fokker te gaan, als een auto hen van achteren aanrijdt. Precies op dat moment leunt Ernie naar voren om zijn identiteitsbewijs te pakken. Hierdoor stuitert hij harder tegen de hoofdsteun. Het ‘ongeluk’ lijkt onschuldig en Ernie gaat weer aan het werk, maar de impact is erger dan verwacht. “Het bleek dat ik een whiplash had. De eerste maand rustte ik veel, daarna wilde ik weer aan het werk. Maar van de ene op de andere dag kon ik het hele bovenlichaam niet meer bewegen. “Na allerlei testen in het ziekenhuis was ik er een jaar uit.”

HERVALIDATIE

Ernie wordt behandeld in het Heliomare Brain Injury Treatment Centre. Tijdens dit revalidatieproces komt hij in aanraking met boogschieten. Sport is goed voor het verbeteren van de concentratie en het versterken van de schouders. Als zijn manueeltherapeut Ernie hem een ​​paar jaar later vraagt ​​welke sport hij leuk vindt, denkt hij aan boogschieten. Zo kwam hij in 1996 bij de Amstelveense Boog Club terecht. “Ik heb mijn hele jeugd in Amstelveen gewoond, maar ik wist niet dat daar een boogschietclub was.”

De tekst gaat verder onder de foto.

Ernie met zijn nieuwe SelfWood Bow, onderdeel van de discipline Historical Bow; zijn specialiteit. – Jan Aukes

TALENT

De Hoofddorper lijkt talent te hebben. In zijn eerste jaar werd hij uitgeroepen tot Nederlands kampioen in de zesde en laatste categorie. Ook speelt hij met een ‘recurve’-boog, de enige handboog die tijdens de Olympische Spelen wordt gebruikt. Maar aangezien Ernie nog steeds last heeft van een whiplash, wordt de boog met veel attributen te zwaar voor hem. Hij stapte over op de meer primitieve handbogen, waar hij al jaren mee schiet.

‘INDIAAN’

De historische pijl en boog past goed bij Ernie; niet alleen omdat het de sport binnen deze categorie echt doorbreekt, maar ook qua uitstraling. De Hoofddorper laat een foto van zichzelf zien waarop hij, in de stijl van zijn pijl en boog, als een ‘Native American’ met zijn Engelse handboog loopt. “Dat was tijdens een wedstrijd in Dunster Castle in Engeland. Dit pak heb ik ook regelmatig gedragen tijdens een toernooi in Museumpark Archeon. En ik heb hem wel eens gedragen tijdens Elfia en Castlefest (evenementen waarbij mensen ‘fantasie’-kostuums dragen, red.). Ik ga er graag heen met mijn vriendin.

“Het zijn de kleren die bij mij passen, omdat ik deels ‘Native American’ ben. Hij lacht: “Maar er stroomt veel bloed door mijn lichaam: ik ben ook Duits, Frans, Chinees en Mongool.”

GELUK IN MISLEIDING

Wil Ernie de komende jaren doorgaan met de sport? “In 2026 wil ik graag meedoen aan het EK in Ierland. Omdat je de reis zelf moet betalen en de toernooien soms buiten Europa worden gehouden, doe ik niet aan alles mee. “Ik heb nog steeds de pijn van de whiplash, maar je leert ermee leven.”

“De afgelopen jaren heb ik verschillende terugvallen gehad die aanvullende revalidatie vereisten. Dat heeft een grote klap gekregen, maar je kunt er niets aan doen. En het bijzondere is dat ik tijdens het boogschieten geen pijn heb. Het feit dat ik mijn talent op deze manier heb gevonden, is een vermomde zegen.”

Voor de serie ‘Atleet in Beeld’ portretteert de redactie iemand uit de sportwereld: van topsporter tot vrijwilliger bij de plaatselijke vereniging.