Van koninklijke bezoeken aan Enschede tot herdenkingen en onderscheidingen: Quirin leidde bijna 19 jaar lang alles…

“Wij zijn die grijze stip op de achtergrond die beslissingen neemt op evenementen”, zegt Prenger over wat een kabinetsmedewerker eigenlijk doet. Het moet vaker uitgelegd worden, ook binnen de gemeentelijke organisatie. Hoewel werk nog steeds belangrijk is. “Wij willen niet dat een burgemeester of raadslid bij een ontmoeting voor verrassingen komt te staan. Wij bereiden ze zo goed mogelijk voor.”

Sinterklaas en Máxima

Een van zijn laatste taken was voor de Paaskermis. “Ik heb de briefing voor de openingsceremonie verzorgd.” Wanneer je terugkijkt op de afgelopen twintig jaar wordt duidelijk hoe omvangrijk het werk is. Hij houdt de paraplu boven Sinterklaas vast en bepaalt het tempo van de stille stoet naar Het Volkspark op 4 mei, zodat deze op tijd voor Dodenherdenking arriveert. “Hier sta ik met Máxima op de achtergrond”, zegt hij, kijkend naar een foto. De koningin is van achteren gezien, dus het is eigenlijk Prenger die op de achtergrond staat. Die grijze vlek die alles in de goede richting stuurt.

Televisieproducent en uitvaartorganisator.

Soms moet je improviseren. “Net als in coronatijden. We konden toen nog geen face-to-face ontmoetingen organiseren, dus er was ook geen nieuwjaarsreceptie.” Ze stelde voor om de nieuwjaarstoespraak op televisie en internet uit te zenden, maar toenmalig burgemeester Theo Bovens legde de lat naar een hoger niveau. “Ik wilde een talkshow doen. We hebben het gedaan”. Ineens werd Prenger ook televisiefabrikant. “Dat is heel leerzaam.”

De uitdagingen waren er vanaf het begin. “In 2005, amper anderhalve maand nadat ik begon te werken, belde de gemeente Losser mij. Of we kunnen helpen bij het organiseren van de begrafenis van de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop Ciçek.” Een begrafenis die werd bijgewoond door duizenden mensen uit heel Europa en live werd uitgezonden in 82 landen. “Er waren mensen uit de geestelijke wereld, bestuurders en ambassadeurs. Ook uit landen die met elkaar in oorlog zijn. Je moet dus nadenken: wie zet je naast wie en hoe doe je dat? Daar bestaan ​​hele goede officiële regels voor, maar het was een behoorlijk raadsel.”

Ook de stille reis van de in 2007 vermoorde Edith Arends staat hem nog helder voor de geest. “Dat hebben we samen met de politie en de directeur van uitvaartcentrum Pedro Swier georganiseerd. Het was een van de eerste keren dat dit in Enschede gebeurde. En zeker op die schaal, want er was veel onrust in de samenleving.” Het geheugen is dubbel. “Ik voel nog steeds hoe verdrietig het was, maar ook hoe mooi we samen dingen op een vreedzame manier hebben kunnen laten gebeuren.”

Geen ‘ambtsuren’

Het moge duidelijk zijn: wie zich aanmeldt voor de functie van stafchef, zal geen vlotte baan krijgen. “Het typische idee over openbare dienstregelingen is in ieder geval niet op ons van toepassing. Je moet er echt passie voor hebben.” Voor Prenger waren de bijzondere bijeenkomsten de drijvende kracht. “Alle jubilea in de stad, die van 100 jaar en die van zoveel jaren huwelijk, het is een dankbare baan.”

En nu stopt het. Hij nam vorige week afscheid, gaat in oktober officieel met pensioen en is tot die tijd met vakantie. ‘Het is met pensioen. Ik heb een fantastisch afscheid gehad met veel mensen en warme woorden. En meer bloemen dan ik ooit bij elkaar heb gezien. En dan de volgende dag, ja… dan is er niets.’ Het is geen zwart gat. “Ik ben nog steeds voorzitter van mijn landelijke beroepsvereniging, mijn golven kunnen verbeteren, ik wil weer serieus gaan schilderen en ik heb veel boeken ontvangen die ik wil lezen.”

Dat er geen reden tot zorg is, wordt duidelijk als Prenger aan het einde van het interview wil adverteren. “Als er kandidaten zijn die toch een lintje verdienen, meld dat dan op lintjes.nl. En op 5 mei hebben we een hele gezellige vrijheidsmaaltijd, waar je gratis naar toe kunt gaan en over vrijheid kunt praten. Want wat is belangrijker dan vrijheid?