Het diamanten koppel Van Katwijk: altijd trots op elkaar

Vrijdag 29 maart, 14.30 uur

Algemeen regionaal nieuws

Toen Anneke de Wassenaar en Hans de Delft elkaar ontmoetten op HALO, de Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Den Haag, was het liefde op het eerste gezicht, tussen de botten in het anatomielokaal. Ze trouwden in 1964 en richtten een fysiotherapiepraktijk op in Voorschoten.

Anneke was toen 18 en Hans 24. “Hij had al een baan”, vertelt Anneke. “Er was daar een officier.” Hans studeerde in de middag bij HALO en werkte overdag in de Nederlandse kabelfabriek in Delft. Toen we voor het eerst door Voorschoten reden op zoek naar een geschikte plek om te wonen en te werken, beseften we al snel hoe leuk het hier was, maar ook hoe duur het was”, vervolgt Hans. “Maar we wisten het meteen: we wilden hier wonen. De bungalow in Stikvoort die wij in gedachten hadden, konden we niet betalen, maar dankzij verzekeringskantoor De Waard hebben we hem gekregen.’

Het echtpaar startte een praktijk voor fysiotherapie aan huis, die decennialang het aanspreekpunt was voor veel Voorschoteners met pijn of beperkingen. Daarnaast hebben generaties aanstaande moeders tijdens de zwangerschap gesport bij Anneke in Noord-Hofland, heeft Hans in de Ursulakliniek gewerkt en huisbezoeken afgelegd.

Toen dochter Marinke en zoon Paul werden geboren, werd het huis te klein en breidde de praktijk zich uit naar verschillende plekken in de stad. Anneke zorgde voor de kinderen en zette haar beroep tijdelijk op een laag pitje. ‘Maar ik ben er altijd mee bezig geweest, een paar jaar heb ik vooral in de administratie gezeten en toen de kinderen naar school gingen ging ik weer fulltime aan de slag. Op een gegeven moment werkten we met 22 mensen.’

Naarmate de praktijk floreerde, werd Hans ook nationaal en internationaal bekend als voorzitter van de KNGF Beroepsvereniging. “Als ik naar het buitenland moest, kwam Anneke soms en dan voegden we er een vakantie aan toe.” Na haar pensionering wijdde Anneke zich aan de talrijke foto’s van de afgelopen jaren. Ze maakte prachtige fotoalbums, onder meer van haar atletische echtgenoot. Hans heeft twee keer meegedaan aan de Elfstedentocht, in 1956 en 1963. “Ik finishte in ’56 en kwam op de 85e plaats. ’63 was echt een hel, daarna haalden ze me van het ijs bij Bartlehiem.

Al tientallen jaren vormen zij een echt team. Wat is het geheim? “Werk niet samen in dezelfde ruimte”, lacht Anneke. “Dat beseften we al snel.” En Hans vult meteen aan: ‘We zijn altijd trots op elkaar geweest, trots en blij op elkaar. Dat is nog steeds waar!’