Voormalig directeur van Vestzak en theatermaker uit Enschede: het einde van de programmering van theater Concordia is een kans, maar…

En er is een probleem. Geïnteresseerden in beide podia (het ArtEZ conservatorium, de GrensFrequentie kwekerij en Metropool) zijn toegewijd aan muziek. Maar zowel de bombonera als de Vestzak zijn ideaal voor in het theater. Zeker: inclusief muziektheaterachtige acts, maar dat bestrijkt maar een klein deel van wat theater is.

Behoefte aan kleine theaterpodia.

Rein Kroes, ruim tien jaar directeur van het Vestzaktheater en promotor van de Theatermakerij Karine Roldaan, weet het zeker: er is grote behoefte aan theaterpodia voor kleinere voorstellingen en stadsgezelschappen. Dat is de afgelopen jaren lastig geweest. Het besluit van Concordia om deze twee etappes te sluiten biedt nieuwe openingen.

Maar dat vergt zorgvuldig beleid en een zorgvuldige uitvoering. Door delen die gevoel (en begrip) hebben voor theater.

Klein theater ‘gesloten’

Roldaan zegt tegen 1Twente Vandaag dat het hem niet verbaast dat Concordia stopt met het programmeren van theater. De organisatie moest zich concentreren, was ook zijn observatie. Wat hem verbaast is dat er al een warme transfer met niet-theatrale rollen wordt voorbereid. “Het is vreemd dat die gesprekken geen theatrale delen bevatten.” Kroes heeft de afgelopen jaren ook de ‘achteruitgang’ van kleinere theaters gezien.

Concordia heeft zich de afgelopen jaren vooral gericht op film, beeldende kunst en kunsteducatie. De cultuurclub beheerde twee kleine theaters, maar had moeite met een goede programmering. De bombonera werd vooral gebruikt voor cinema, de mogelijkheden om iets met theater te doen waren beperkt.

Roldaan: “De laatste jaren is dat veel minder. Er was nauwelijks ruimte om iets neer te zetten, op te zetten of het licht en geluid aan te passen. Voor je het wist, moest je weer de deur uit omdat er een film vertoond werd.” Maar het feit dat Concordia nu de vingers terugtrekt, biedt nieuwe kansen.

Voldoende vraag en potentieel.

De theaterdirecteur en de voormalig directeur van het minitheater zijn ervan overtuigd dat er op beide plekken een uitstekende programmering is. Er zijn veel opkomende bedrijven en talenten die op zoek zijn naar een plek om te spelen. Ze brengen ook publiek mee. Roldaan: “Ik heb genoeg ideeën en genoeg deelnemers en jonge makers die er wel raad mee weten. “Als dat compleet genegeerd zou worden, zou ik het heel vreemd vinden.”

Kroes exploiteerde het Vestzaktheater met een subsidie ​​van 65.000 euro per jaar. Daarop stopte hij. “Het is niet nodig om zoveel budget te hebben, ook niet voor de programmering. Het opende de deuren voor lokale bedrijven of jonge makers die in de ‘testfase’ zaten en op zoek waren naar een podium. Gratis of voor bijna niets. Hij genereerde inkomsten uit kaartverkoop en barfacturatie waarmee hij andere acts kon inkopen.

Het verwijst naar de steen op de gevel van Concordia, gesticht door Alfons Ariëns. “Er staat: ‘Van het volk, voor het volk.’ Concordia is dat uit het oog verloren.”

‘Het mag geen verlengstuk van een instituut worden’

Bovendien is een theater meer dan alleen een ruimte waarin iets gebeurt, zegt Kroes. ‘Er is meer dan dat. Een gastheer of gastvrouw, iemand die een omgeving creëert, die ervoor zorgt dat alles goed geregeld is. Ook met vrijwilligers.’ Hij vreest dat er gekozen wordt voor een stadsprogrammeur die als tussenpersoon de distributie verdeelt. optredens tussen gemeenten. “Maar dan is het niemands kindje, het is niemands verantwoordelijkheid. Dat is de afgelopen jaren bij de Vestzaks wel het geval geweest. Dus dat gaat niet werken.”

Roldaan is het daarmee eens: “Het mag geen verlengstuk worden van een instituut dat al bestaat, ook dat van ons. Als dat gebeurt, verandert het in mul zand.” In algemene termen bevestigen beiden dat theater meer is dan installaties en programmering. Dat is een kwestie van techniek, administratie en planning. Maar een theater heeft iemand nodig die er ziel aan geeft.

En als het om bombonera of Vestzak gaat, ook iemand die de ziel van de stad brengt. “Het heeft geen zin dat stedelijke producties tot het verleden of vergane glorie behoren”, zegt Roldaan. “Ik ben er echt van overtuigd. Het is zonder twijfel mogelijk om met eigen mensen producties te maken.”