Bussumer organiseert een benefietconcert voor kansarme kinderen in Oeganda. ‘Nu oefenen ze in de regen’

“Het begon als een druppel olie en nu is het een olieveld.” René Ranzijn (64) glimlacht als hij beschrijft hoe het meestal gebeurt als er iets in zijn hoofd opkomt. Zijn idee om geld en instrumenten in te zamelen voor het Brass for Children project in de armste regio van het Afrikaanse land Oeganda werd steeds groter. De apotheose van al hun inspanningen is een groots benefietconcert in de Morgensterkerk aan de Seinstraat in Hilversum.

Met eregast Atukunda Gershom, de Oegandees waarmee het allemaal begon. “Hij liep van huis weg toen hij twaalf was. Hij woonde in het meest achtergestelde gebied, in het westen van Oeganda, en ging naar de stad Kampala op zoek naar een lichtpuntje. Daar belandde hij op straat en ontmoette een oudere instrumentenmaker. Hij omhelsde hem en leerde hem het vak. Atukunda richtte zijn eigen bedrijf op en maakt nu percussie-instrumenten.”

Droom

Atukunda verliet zijn wortels niet. Hij wilde kansarme kinderen in zijn geboorteplaats Butogota helpen om net als hij vooruit te komen in het leven en richtte de Brass for Children Foundation op. “Door samen muziek te maken en op te treden, help je elkaar. Hun organisatie heeft ook een voedsel- en hygiëneprogramma, kinderen kunnen een vak leren. Hun grote droom is nu om een ​​jongerencentrum te bouwen waar ze onder andere muziek kunnen maken. “Nu oefenen ze buiten in de regen.”

Ranzijn kwam in contact met de Oegandees via de Livingstone Foundation in Amersfoort, waarvoor hij ambassadeur is. Livingstone heeft tussen de acht en tien projecten lopen in arme landen, waarvan drie in Oeganda. “Ze organiseren vakantie- en werkreizen naar de projecten. Je betaalt om in die landen te kunnen helpen. Een geweldige organisatie.”

Kind

Brass for Children is een van de projecten waarin Livingstone geld en energie investeert. René Ranzijn en Atukunda Gershom delen een liefde voor muziek en instrumenten. Ranzijn, opgegroeid in Laren, is sinds zijn zevende actief in de muziekwereld. Op die leeftijd nam zijn vader Cees hem mee naar de Prinses Margriet Drum- en Showband in Bussum, waar hij als kind als drummeester de band leidde. “Mijn vader heeft zijn hele leven muziek gemaakt. Toen hij in december 2022 de drumstokken neerlegde, overleed hij acht maanden later”, vertelt Ranzijn.

Op achtjarige leeftijd verhuisde Ranzijn naar Muziekclub Crescendo (MCC) in Laren, waar hij begon als drummer en later trompettist werd. Zijn droom om naar het conservatorium te gaan (met als specialisatie kerkorgel) viel in duigen toen zijn leraar Rutger van Mazijk van de Sint-Jan hem vertelde dat hij goed was, maar niet goed genoeg. De liefde voor muziek en instrumenten is gebleven. Hij legde zich onder meer toe op het schrijven van choreografieën voor drumbands en showcorps en reisde hiervoor jarenlang naar Amerika. Het motiveerde ook veel jongeren om er een jaar heen te gaan. “Ik ben een netwerker. Met Atukunda sms ik nu vier keer per dag”, lacht Ranzijn. “Ik ben erg blij dat het ons is gelukt hem hier te krijgen voor het concert.”