Miller’s Girl – Filmkrant

Hoewel de lolita misbruik maakt van de oudere man, is zij de verliezer. Een opwindend en moedig debuut van regisseur en scenarioschrijver Jade Halley Bartlett.

Wat maakt jonge maagden zo aantrekkelijk voor zoveel mannen? Aan Humbert Humbert, Nabokovs hoofdpersoon en verteller lolitaDe jonge Dolores is een manier om zijn kwetsbare ego te strelen.

Hij is een literatuurwetenschapper; Het is een schone lei waarop u gemakkelijk indruk kunt maken met de kennis die u al bezit. Dolores mist op haar beurt de levenservaring die nodig is om haar angst en bekrompenheid te overwinnen. Onzekere mannen willen een maagd omdat ze waarschijnlijk dankbaarder zijn voor de slechte seks die ze krijgen. Op deze manier zal een mens nooit zijn eigen tekortkomingen onder ogen hoeven te zien en kan hij zich blijven vernederen in zijn middelmatigheid.

Millers meisjeReturns, het moedige en opwindende debuut van regisseur en scenarioschrijver Jade Halley Bartlett. lolita naar. Deze keer wordt literatuurprofessor Jonathan Miller (Martin Freeman), ooit een veelbelovende schrijver wiens carrière tot stilstand is gekomen, verleid door zijn student Cairo (Jenna Ortega).

Cairo wil ontsnappen aan haar krappe leven in een klein stadje in het zuiden van de Verenigde Staten en een groot schrijver worden. De gepubliceerde Miller en zijn lessen lijken hem de snelste manier om dit te bereiken. Miller raakt al snel onder de indruk van Cairo’s talent en neemt haar onder zijn hoede. Als hij haar een verhaal vertelt waarin hij blijft fantaseren over hun steeds intiemere relatie, wordt Millers situatie ineens heel ernstig. Alleen al het vermoeden dat u hoererij pleegt met een student, kan u de kop kosten.

Onbetrouwbare verteller
het eerbetoon aan lolita Het wordt nooit expliciet, maar Millers meisje zit vol overeenkomsten met de roman van Nabokov, waaronder een onbetrouwbare verteller, talloze woordspelingen en knipogen naar ander werk (verschillende shots verwijzen naar andere films over efebofilie, zoals Amerikaanse schoonheid, 1999). Door de relatie tussen een man en een meisje om te keren, loop je het risico Millers meisje om seksistische complottheorieën over waanzinnige klopjachten waarin wraakzuchtige vrouwen mannen ten onrechte van seksueel geweld beschuldigen, in stand te houden, maar daarvoor is de film te voorzichtig en genuanceerd. Caïro is geen femme fatale. Het is zielig, zelfs zielig. Zijn woorden en daden zijn onvolwassen en verkeerd. De schade die hij toebrengt, niet alleen aan Miller, verdwijnt geen moment uit het zicht.

Miller is ook geen gemakkelijke slechterik. Freeman biedt weinig inzicht in wat Miller werkelijk wil. Zonder al te veel weg te geven, lijkt Millers interesse in Caïro, althans gedeeltelijk, oprecht. Hij moedigt haar oprecht aan om haar eigen stem als schrijfster te ontdekken. Het enige dat Caïro kan bedenken om hem te verleiden is dat hij ze al heeft of dat hij ze niet nodig heeft. Ze is nog steeds een kind, hoe vroegrijp ze ook is. Hij is een volwassen man die zijn tekortkomingen onder ogen durft te zien. Gratis voor Familieman: Een relatie met een achttienjarige lijkt leuk totdat je een uurtje met hem doorbrengt.

hij ontkent het nog steeds Millers meisje Geen moment hoe verleidelijk de avances van een jonge schoonheid als Ortega moeten zijn voor een man van middelbare leeftijd, maar ook voor zijn partner, zijn metgezellen en voor ons, de kijker. Daarom is het een bijzonder moedige rol voor Ortega. Als jonge, knappe, kleine acteur in de traditie van de Olsens en Chloë Grace Moretz (wiens internet met plezier de tijd aftelde tot ze volwassen werden), worstelt ze duidelijk met de extreme seksualisering en objectivering waaraan ze wordt blootgesteld. Al is problematisch Millers meisje Precies dat verlangen zullen sommigen het gemakkelijk vinden om de meest erotische beelden uit hun context te halen en ze kritiekloos te consumeren. Net als bij satires zoals Vechtclub (1999) en goede vrienden (1990) verliezen idolen pas hun glans als bij voorbaat wordt aangenomen dat ze niet de moeite waard zijn om te volgen.

Transactie
De wond waar Millers meisje Aan de basis ligt de diepgewortelde vrouwenhaat in onze cultuur, die Caïro heeft geïnternaliseerd. ‘Schrijf over wat je weet’, moedigt Miller haar aan, maar Cairo heeft geleerd haar eigenwaarde te vinden in roem en aantrekkelijkheid. Voor haar is elke relatie een transactie van zelfbevestiging. Seks is eerder een machtsmiddel dan een intieme en kwetsbare gelegenheid voor verbinding tussen twee of meer mensen, met alle angst en onzekerheid die daarmee gepaard gaat.

Cairo gebruikt dezelfde logica als Humbert: ze kunnen allebei geen diepe relaties onderhouden omdat ze te bang zijn voor de kwetsbaarheid die nodig is om diep in zichzelf te kijken en te ontdekken wat ze een ander te bieden hebben. Het gewillige publiek, dat als enige overblijft, weet niet beter.