Bij iedere storm houdt Marieken haar adem in: ‘Als deze populier sterft, valt hij op ons huis’

“Kijk”, zegt mevrouw Van Leeuwen en slaat een oud fotoalbum open. Hij wijst naar twee zwart-witfoto’s. Ons uitzicht schreef hij ernaast in 1965. Een handjevol schapen graast in een dorre weide voor een dam. Of beter gezegd: een muur, want de vestingwerken van Weesp vormen een eeuwenoude verdedigingslinie.

Achter de muur zie je nauwelijks de huizen aan de Achtergracht, die toen net bewoond waren. Mevrouw van Leeuwen lacht: “Dat was vlak nadat we hierheen verhuisden.”

Een boer gebruikte destijds Draaierschans, een van de drie vestingwerken van Fort Weesp, om zijn vee te laten grazen. “Het gebied behoorde tot de Domeinen”, tegenwoordig de Landelijke Vereniging voor Vastgoed en Ontwikkeling, zegt Van Leeuwen. Dat was een dienst die afhankelijk was van de centrale overheid. ‘Eigenlijk mocht je daar niet komen.’ “We hebben het in het geheim gedaan”, voegt zijn vrouw er lachend aan toe.

Tegenwoordig zijn de bolwerken de stadsparken in het centrum van Weesp. Bij de huizen staan ​​hoge bomen. JaSommige Achtergrachtbewoners maken zich naar eigen zeggen al jaren zorgen. “Als één van deze bomen omvalt, valt hij op ons huis”, zegt Marieken van der Leest. Vooral de drie Canadese populieren bezorgen hem soms slapeloze nachten.

tak breuk

Niet alleen omdat hij bang is dat de bomen vallen. In 2017 heeft de toen nog zelfstandige gemeente Weesp onderzoek gedaan naar drie Canadese populieren aan de kust. Hij beweert dat de bomen veilig zijn, maar: op de lange termijn is het breken van takken ‘onvermijdelijk’.

Takbreuk komt vaker voor bij Canadese populieren, vooral als ze ouder zijn dan veertig jaar. De drie populieren in Draaierschans zijn in 1974, vijftig jaar geleden, geplant. “(Stambreuk) komt het hele jaar door voor, maar vooral in de zomer, wanneer de bomen bladeren hebben”, aldus de onderzoekers in hun rapport. Bijkomend gevaar is dat bomen zonder enige reden hun takken verliezen, zelfs als er geen wind staat.

Van der Leest zegt dat ze niet bang was, maar dat ze zich thuis wel een beetje zorgen maakte tijdens de storm. “Als zo’n tak valt, is hij niet klein. Het is praktisch een hele boom die valt.” Ze vertelt dat er regelmatig al kleinere takken in haar achtertuin staan.

het kappen van bomen

Amsterdam kent het probleem. Enkele jaren geleden maakte de gemeente bekend dat er ruim 7.000 Canadese populieren zijn onderzocht en dat er met spoed ruim 900 gevaarlijke exemplaren zullen worden gekapt. De drie populieren van Draaierschans zijn niet meegenomen in het onderzoek: Weesp was toen nog een zelfstandige gemeente.

De drie bomen op de Weesp-oprit zijn ook door de gemeente Amsterdam geïdentificeerd. Net als alle andere Canadese populieren binnen gemeentegrenzen zal ook deze op termijn naar verwachting verdwijnen. Het is niet duidelijk wanneer precies. Het is beleid dat er, indien mogelijk, in ruil daarvoor een andere boom wordt geplant.

Het maakt meneer en mevrouw Van Leeuwen niets uit. “Er zijn in de loop der jaren veel bomen bijgekomen”, vertelt mevrouw van Leeuwen. Ze zegt dat ze blij is met alle bomen rondom het huis.

Ook Marieken van der Leest zegt blij te zijn met alle begroeiing, al hoopt ze op een kleinere boom. “Een wilg bijvoorbeeld. In ieder geval een boom die niet zoveel groeit.”