Kleine woningbouwprojecten in de particuliere sector met winstoogmerk moeten elders bijdragen aan de sociale huur

Dat komt tot uiting in het nieuwe volkshuisvestingsprogramma dat de Haarlemmermeer in juni 2025 wil aannemen. Kleine projecten tot dertig woningen zijn vaak niet rendabel als er ook goedkope woningen worden gebouwd en zijn nu uitgezonderd van die voorwaarde. Maar de behoefte aan goedkope woningen is zo groot dat de gemeente deze ontwikkelaars tegen een vergoeding wil helpen financieren.

Hoe hoog die belasting zal zijn, staat nog niet vast. Waar het volgend jaar om gaat is dat de gemeenteraad aan het idee went en er binnen een jaar een besluit over neemt. Voor grote projecten moeten ontwikkelaars al dertig procent sociale woningen opleveren en nog eens 37 procent betaalbare woningen.

Haarlemmermeer wil laten zien dat het een betrouwbare overheid is: als er met de ontwikkelaars afspraken zijn gemaakt volgens de oude ideeën, dus met een vrijere sector, dan kunnen die plannen alsnog worden gerealiseerd. Het verbreken van deze afspraken kan tot rechtszaken en dus vertragingen leiden. Gezien de noodzaak om zo snel mogelijk zoveel mogelijk woningen in de Haarlemmermeer te bouwen, verwacht de gemeente niet dat dit gaat gebeuren.

€ 507.600

Deze woningen zijn nodig gezien het woningtekort. Er is vooral behoefte aan goedkope woningen. In 2023 werden in de Haarlemmermeer 1.523 woningen verkocht voor een gemiddelde prijs van 507.600 euro. Huishoudens met een inkomen van anderhalf keer het gemiddelde konden in 2022 nog maar drie procent van de verkochte woningen in de Haarlemmermeer kopen zonder eigen geld.

Mensen met lagere inkomens zijn vaak aangewezen op sociale huurwoningen. In de Haarlemmermeer is slechts 19 procent van de woningen sociale huurwoningen. Dit resulteert in een wachttijd van 17 jaar (in 2022). Ook vormt het een probleem bij het vinden van woningen voor zogenaamde zorggroepen, maar ook voor onze eigen woningzoekenden. Er zijn er nogal wat als gevolg van landelijk beleid waar de gemeente niets aan kan doen, maar waar zij zich wel aan moet aanpassen.

Oude man

Ouderen moeten langer zelfstandig blijven wonen, waardoor hun huis niet op de vastgoedmarkt kan verschijnen. In woonwijken wordt van mensen in een (zorg)instelling verwacht dat zij zelfstandig wonen. En dan zijn er ook nog dringende (dringende) aanvragers, woonwagenbewoners, arbeidsmigranten, studenten en statushouders die huisvesting nodig hebben. Hoewel zij slechts een deel van de beschikbare sociale huurwoningen ontvangen, is het gevolg dat iedereen lang moet wachten op een woning.

Om hier op de lange termijn verandering in te brengen wordt het volkshuisvestingsprogramma ontwikkeld. Gezien de woningnood wil de gemeente dat het gemeentebestuur dit in recordtijd vaststelt en volgend jaar uitvoert.