‘Kreeftvissen maken van waterschapsinvestering een menu’

Het probleem groeit boven onze hoofden.

Het beheersen van de besmetting met rivierkreeften vereist een combinatie van verschillende strategieën, waaronder het bevorderen van de commerciële visserij, het verbeteren van het ecologische evenwicht en het onderzoeken van effectieve beheersmaatregelen. Middendorp benadrukte dat het waterschap dit probleem niet alleen kan oplossen: ‘Juist daarom hebben wij onze motie ingediend. We proberen al een tijdje een oplossing te vinden, maar het probleem groeit buiten ons en alle waterschappen. water”.

Volgens Middendorp zijn de huidige pilots voor het vangen van rivierkreeften niet effectief genoeg. ‘Het maakt niet uit en waterschappen zijn van oudsher organisaties die gewend zijn om alles zelf heel goed op te lossen, maar nu zitten we in een situatie waarin we het op landelijk niveau moeten aanpakken. De provincie en het ministerie hebben daarin een rol. dit ”

De kreeftenmand is een effectieve vismethode

Rivierkreeften zijn eetbaar en kunnen zelfs als een delicatesse worden beschouwd. “Het is eigenlijk heel goed te eten. Het is erg lekker. Het is niet giftig. De schadelijke stoffen die het dier uit het water opneemt, zitten in de kop en niet in de staart”, legt Middendorp uit. Dit maakt rivierkreeft commercieel interessant, maar er zijn wettelijke beperkingen aan de vismethoden. De meest effectieve vismethode, de kreeftenmand, wordt juridisch gezien als een valstrik en mag alleen door professionele vissers worden toegestaan.

ecologische schade

Ook aan de introductie van natuurlijke vijanden is gedacht, maar volgens Middendorp is dit geen effectieve oplossing. “Het probleem is niet dat er geen dieren zijn die rivierkreeften eten. Er zijn allerlei dieren die rivierkreeften eten. Otters, meeuwen, futen, reigers en meerkoeten eten rivierkreeften. Er op vissen is geen probleem, maar het eten ervan wel. de reiger heeft moeite met slikken en de meerkoet moet hem openpikken.

Rivierkreeften planten zich snel voort en hebben zelden last van natuurlijke vijanden. Dit maakt ze biologisch zeer succesvol. “Het dier glijdt geruisloos over de bodem en eet alles op wat het vindt. Ze eten elkaar ook op als het een kleinere kreeft tegenkomt. Niet omdat het een kannibaal is, maar omdat het niet weet dat het een kleine kreeft eet.”

Ook rivierkreeften veroorzaken door graafwerkzaamheden aanzienlijke schade aan oevers. “Ze graven gaten van ongeveer een meter lang. Niet zo groot, eigenlijk een soort pijp. Horizontaal in de oevermuur. Maar omdat er zoveel kreeften zijn, zitten er overal gaten. Hierdoor zou de zijkant van de geul kunnen instorten.”

Nationale aanpak en duurzame beheermaatregelen

De omvang van het probleem vraagt ​​om een ​​gezamenlijke aanpak van alle waterschappen en de rijksoverheid. “Het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft een rol. Momenteel worden er onderzoeken gedaan naar andere visserijmethoden die intelligenter en respectvoller zijn voor dieren, maar uiteindelijk hebben we al een middel waarmee we ze kunnen vangen. Dit zijn manden voor kreeften die selectief gevangen kunnen worden”, zegt Middendorp.

Ook de commerciële visserij door beroepsvissers biedt geen structurele oplossing. “Om te beginnen zijn er niet veel beroepsvissers. In ons land is al het gehuurde water al opgebruikt. Je kunt dus pas beroepsvisser worden als er ergens water vrijkomt. Bovendien is het voor een beroepsvisser niet interessant ‘Ga verder met vissen. De eerste week is leuk, de tweede week minder. Maar na de vierde week moet de visser alle manden controleren en in plaats van twintig zijn het er nog maar drie. Het wordt snel nutteloos.”

Een gecoördineerde inspanning is noodzakelijk

De aanwezigheid van rivierkreeften heeft een negatieve invloed op de ecologie van de sloten. “Het effect van veel kreeften in een sloot is dat er na een paar jaar geen waterplanten meer zijn. En als er geen waterplanten meer zijn, kunnen de vissen, kikkers en insecten zich niet meer verstoppen en verliezen ze hun leefgebied. Ze verdwijnen simpelweg. “Er is de ernstige ecologische schade.”

Waterschappen investeren veel geld in het natuurlijk maken van sloten en het bevorderen van de biologie. “En dan loopt de sprinkhaan die onze sloot opvreet zichzelf leeg en maakt van de uitgaven en investeringen van het waterschap een menukaart.”

De aanpak van de rivierkreeftplaag is een complex probleem dat een gezamenlijke en gecoördineerde inspanning van waterschappen, provincies en het Rijk vergt. Alleen met effectieve beheersmaatregelen en voldoende budget kan de ecologische en economische schade beperkt worden.