‘Delfland moet snel nadenken over aanpak dreigende droogte’

Dit advies kregen bestuurders en bestuursleden van Waterschap Delfland gisteren (18 juni) tijdens een informatieavond van deskundige functionarissen. Want dit natte voorjaar zal velen vreemd in de oren klinken: gegevens van organisaties als het KNMI en de verwachtingen van klimatologen wijzen er, ondanks de soms extreme regenval, zonder twijfel op dat Nederland uiteindelijk uitdroogt. Vandaar de nieuwe officiële waarschuwing aan de politieke leiding van het waterschap.

Drastische verandering

‘Wij zijn goed in het oppompen van water als het regent. Dat is altijd onze taak geweest. Maar nu moeten we nadenken over hoe we dat water kunnen opvangen en opslaan, rekening houdend met de droge tijden die voor ons liggen”, aldus het bericht.

De ambtelijke adviseurs van het waterschap legden aan de bestuurders uit wat er gebeurt als de vraag naar water de beschikbaarheid van water nog meer overtreft dan op basis van nuchtere cijfers al het geval is.

Volgens een eeuwenoude traditie in Delfland wordt regenwater bij hevige regen nog steeds zo snel mogelijk weggepompt. Met de relatief nieuwe en versterkte gemalen die Delfland in de Maas en aan de Noordzeekust (inclusief Scheveningen) heeft gebouwd na drie regenwateroverstromingen in het Westland rond het jaar 2000, kan er nu met een gecombineerde kracht van 80 naar 100 kuub worden gepompt. per seconde. . Maar er vindt een radicale verandering plaats, gebaseerd op tekenen van klimaatverandering.

Het is weg

—Toen raakte het regenwater op. Wat als het wekenlang droog is? Omdat we nu al veel meer water uit ons gebied pompen dan we het hele jaar nodig hebben.” Tegelijkertijd zal de klimaatverandering het land ook natter maken, omdat we vaker natte winters en hevige zomerregens zullen meemaken. Door de ligging van Delfland, onder zeeniveau, kunnen we niet veel minder pompen. “We moeten zoeken naar een nieuwe waterbalans en oplossingen vinden in de ruimte, in plaats van alleen in het watersysteem.”

In feite is de behoefte aan water al groot en volgens officiële schattingen neemt de vraag alleen maar toe. Enkele voorbeelden zijn bedrijven die steeds vaker waterkoeling nodig hebben, zoals een fabriek die waterstof wil produceren. Of de drinkwaterbedrijven, die kampen met een lager aanbod uit de grote rivieren. En er komt meer woonruimte bij, soms in de vorm van ‘Waterwijken’. Terloops werd gezegd: “We moeten hier goed over nadenken en de wijken misschien anders inrichten. Misschien moeten we de gemeenten laten weten dat het bouwen van zulke wijken geen goed idee meer is. Want wat bij nieuwbouw op zoek naar waterwegen wordt afgegraven, gaat ten koste van het benodigde water. In werkelijkheid hoeven we alleen maar essentiële sleuven aan te leggen.”

Omdraaien

Het punt is ook dat, hoewel de watervoorziening van de Maas en de Rijn in de zomermaanden meestal laag is en in de loop van een heel jaar afneemt, de zeespiegel in werkelijkheid stijgt als gevolg van de klimaatverandering. Het zoute zeewater dringt steeds verder zuidwaarts de regio Delfland in. Vanuit Hoek van Holland, maar ook ondergronds. Omdat een hogere zeespiegel voor meer ‘kwel’ zorgt, stijgt het zoute water onder de Westlandse duinen door de druk van het hogere zeeniveau, in het daarachter gelegen Delflandgebied. De grootste dreiging komt van de zee, omdat de aanvoerbronnen verzilten. Als dat gebeurt, is er geen zoet water meer beschikbaar. Het gevaar hiervan werd benadrukt als een ‘omkering’. Als in de omgeving van Delfland plotseling het zoute water de overhand krijgt, kan de schade aan het milieu hier ineens enorm en langdurig zijn.

Beheerders kregen te horen dat het eveneens betrokken drinkwaterbedrijf Dunea onlangs het waterbureau Delfland heeft benaderd met de dringende vraag of het mogelijk is om water uit de omgeving van Delfland te gebruiken voor de productie van drinkwater. “We zijn hierover momenteel in gesprek”, aldus het bedrijf. stelling. Delfland kan daarom niet garanderen dat er altijd voldoende zoet water beschikbaar is. Daarom moeten watergebruikers het water ook bufferen, eventueel ondergronds, om voldoende weerstand te bieden tegen zeezoutinvasie tijdens een droge periode. De noodaanvoerroute van zoetwater die het Hoogheemraadschap van Delft nu in de zomer als optie heeft tegen verzilting, vanuit de Lek en het Amsterdam-Rijnkanaal, zal in de toekomst waarschijnlijk ook falen, zo werd gisteravond gezegd.

Complex probleem

“Het is een zeer complexe kwestie”, aldus de officiële conclusie van het bestuur. “Maar Delfland moet hier zo snel mogelijk mee aan de slag.”

Tijdens de informatiebijeenkomst werden de agenda’s al geschetst. Medio september zal het waterschapsmanagement een eerste reactie geven. De specialisten van de algemene vergadering kunnen zich enkele weken later over de kwestie uitspreken. In maart 2025 zal de top van Delfland een actieplan presenteren waarover de plenaire vergadering in mei zal beslissen.