Zie Dick achterstevoren: Rood – 1Zwolle

“Mooi rood is niet lelijk!” Dat vertelden ze me toen er een roodharig meisje langskwam. Misschien vond ik daarom een ​​bepaalde tint rood saai tijdens mijn tijd op de HBS. Dat kwam door een roodharige klasgenoot op die school, die ik verschrikkelijk saai vond.

Nou, weer een geannuleerd trauma voor mij. Ik wil alleen maar zeggen dat het een kwestie van smaak en omstandigheden is, en ik wil het eigenlijk hebben over de spoorbrug over de IJssel, die officieel Hanzeboog heet.

In juni 2011 werd die brug, bij velen bekend als ‘de rode spoorbrug’, opgeleverd, ter vervanging uiteraard van de oude spoorbrug die sinds 1864 iets noordelijker stond. Behalve de jaren 1940 tot en met 1946 , omdat de Duitse bezetters ook deze brug opbliezen. Kortom, er reden zo’n 140 jaar lang treinen langs de IJssel.

De nieuwe brug is ontworpen door architectenbureau Wim Quist. Nu weet ik niet of ze voor de kleur rood hebben gekozen of dat de klanten daarvoor hebben gekozen. En ja, het zag er de eerste weken heerlijk rood uit.

Maar afgezien van de graffiti die er al snel op verscheen, zoals op sommige rode auto’s, wordt de rode kleur bleker en doffer als de lak niet wordt onderhouden. Dan verandert het meer richting paars of roze. Dus lelijk rood vind ik nog steeds lelijk.

Mijn kleurvoorkeur is dezelfde kleurstelling als de autobrug over de IJssel, de boogbrug tussen Spoolderbergweg en Zuiderzeestraatweg. Ik vind dat de twee tinten groen heel goed passen bij de overgang van de zuidkant van Zwolle naar de noordkant van de Veluwe. De tijd heeft geleerd dat deze autobrug net zo min vervaagt als de Hanzeboog.

Maar misschien is een andere tint rood minder gevoelig voor verandering in de loop van de tijd. Een dieper rood zou mogelijk zijn. Al lopen we dan wel het risico dat de brug de Bietenbrug wordt genoemd in plaats van de Hanzeboog. Dat kan goed zijn, maar ook zonde. Ze vertellen me dat ‘naar de bietenbrug gaan’ betekent dat het fout gaat of slecht afloopt.

Toch zo groen?