Dubbel Delft 2/6 – Al het nieuws uit Delft

Zaterdag 1 juni, 08:25

Generaal Dubbel Delft

DELFT – Aan het begin van de 19e eeuw omringde de gracht de stad en de wijk Hof van Delft als ‘buitenkant’ voor mensen die het zich konden veroorloven. De verandering kwam in 1847, toen er een spoorlijn langs het kanaal werd aangelegd. De weg die er toen op volgde heette simpelweg Singel. Eind 19e eeuw werd de Singel steeds vaker Spoorsingel genoemd en na verloop van tijd werd het de definitieve naam. Het kanaal werd gedempt voor de aanleg van het spoorviaduct, verguisd door vriend en vijand. In 1954 begon de bouw van de Prinses Irenetunnel, een belangrijk element in de verkeersstroom. Op 13 juni 1965 werd wat toen de “snelweg” heette officieel in gebruik genomen. Tijdens het afscheid van de toenmalige burgemeester De Loor kwam ‘dit koninklijke gebouw’ uitgebreid ter sprake. Er stond ook geschreven: “De hoofdweg is zeker geen grijs obstakel, maar is een prettig wit lint geworden dat door de stad loopt.” Laten we voorzichtig zijn: de meningen waren en zijn hierover verdeeld. Het leuke aan deze bocht in de Spoorsingel, net voorbij de Havenstraat, is dat de prachtige oude panden bewaard en onderhouden zijn. Opvallend is het gebouw op nummer 7 en 8, bij veel Delftenaren bekend als de Elout van SoeterWoude-school. Het werd in 1908 gebouwd als MULO, een christelijke Bijbelschool met een bovenwoning voor de directeur. De school is gebouwd in een bouwstijl gerelateerd aan de Nieuwe Hollandse Renaissance, naar een ontwerp van de Haagse architect Th. Anema. De school wordt niet meer als zodanig gebruikt. Het is intern grotendeels gerenoveerd en is nu in gebruik als woon- en kantoorbestemming. Het gebouw staat op de Rijksmonumentenlijst, vooral vanwege de stedenbouwkundige waarde als iconisch onderdeel van de eind 19e en begin 20e eeuwse bebouwing aan de Spoorsingel. Ook de huidige situatie van dit deel van de Spoorsingel en het aangrenzende gebied is goed: het verkeer komt weliswaar wat dicht langs de gevel, maar de groenpartijen en het verdwijnen van de eerder genoemde betonmassa zorgen voor rust en een goede uitstraling. Zeker met een Delftsblauwe zon.