De Hilversumse bar, die al jaren leeg staat, moet een ‘plek van de toekomst’ worden

De bar, die al jaren in slechte staat verkeert, staat volgens verantwoordelijk wethouder Arno Scheepers symbool voor het hele Oosterspoorplein. Het is duidelijk dat er lange tijd geen aandacht aan is besteed. Het ziet er daardoor niet fraai uit, het lijkt vervallen, terwijl het toch alles in zich heeft om een ​​“parel van Hilversum” te zijn.

Tederheid, liefde en zorg.

Maar met de nodige ‘tederheid, liefde en zorg’, zoals de Amerikanen zeggen, zou alles goed moeten komen. Voor wethouder Scheepers is deze nieuwe tederheid, liefde en zorg terug te vinden in het grote vernieuwingsplan voor dit gebied, het plan ‘Bruisend Hart’.

Er moeten niet alleen woningen komen, maar ook winkels en veel groen. Daarnaast zou aan deze zijde van het station een ondergrondse fietsenstalling moeten komen. Uiteindelijk is het noodzakelijk om aan de oostzijde een volledige entree te bouwen. Een plek waar niet alleen reizigers maar ook buurtbewoners graag komen logeren.

Om dit hele gebied te kunnen ontwikkelen koopt Hilversum al jaren alle panden op. De gemeente heeft het ‘recht van eerste koop’. Volgens de wethouder bezit de gemeente al ruim twintig panden. De vervallen Ki-Bar is er één van.

Vandalisme

Als Scheepers zijn zin krijgt, moet het pand aan de Larenseweg een belangrijke rol gaan spelen in de plannen voor het ‘Bruisend Hart’. Maar er is nog veel werk te doen. Niet alleen is er al lange tijd niets meer aan gedaan, het gebouw is ook nog eens onderhevig aan vandalisme. Zo zijn er afgelopen week ruiten kapot gegaan.

De gemeente weet nog steeds niet wat de ernst van de staat van het monumentale pand is. Hilversum voert onderzoek uit. Volgens de wethouder zal het nog maanden duren voordat duidelijk is of het gebouw gerestaureerd kan worden of dat er een sloopkogel voor nodig is om het te vervangen door iets moois. Scheepers meldde al dat er interesse is van een groep Hilversumers. Zij willen bijdragen aan de ontwikkeling van de oude Ki-Bar.

Collectief geheugen

In de ramen van de oude kroeg kun je nu het gedicht Sparkling Heart lezen, geschreven door stadsdichter Charlotte de Raad.

Wanneer het gebouw wordt gerenoveerd of verbouwd, zal zijn werk zeker een vaste plek krijgen. “Zo’n gedicht zegt iets over het collectieve geheugen en de ontwikkeling van de stad”, zegt Scheepers. “Het voegt ook kleur en charme toe aan een plek.”