Dick zie veraaltien: 3127 – 1Zwolle

Deze week is het aspergeseizoen, ik kocht net wit goud bij de aspergeproducent in Hout Es, vlakbij de Hessenweg, tussen Dalfsen en Ommen. Het fijne aan die winkel is dat ze een aspergeschilmachine hebben, dus voor mij is het een typische plek.

In de winkel verscheen plotseling een bijna volledig vervaagde herinnering voor mij. Naast de achterdeur van zijn winkel hing een oude zwarte PTT-wandtelefoon van hetzelfde type dat mijn ouders voor het eerst kregen. Dat zal rond 1956 zijn geweest. Het apparaat stond in de gang en wij hadden het telefoonnummer 05200-3127.

Dat nummersysteem bestond al sinds de jaren dertig. Binnen Zwolle hoefde je alleen maar de laatste vier cijfers te draaien. Dit maakte het vaak gemakkelijker om de cijfers te onthouden. Ik herinner me nog het nummer van onze tandarts, 2731, wat helemaal niet moeilijk was.

Wij hadden een telefoon voor zakelijke doeleinden en waren daardoor voor veel buren de plek op straat waar ze hun doorgaans dringende telefoontjes konden en konden plegen. Doordat er vaak werd uitgelegd waarom buren wilden bellen, waren mijn ouders goed op de hoogte van wat er op straat gebeurde.

Jaren later kregen we een tweede armatuur in de woonkamer die aangezet kon worden met een schakelaar bij de armatuur in de gang. Tot groot ongenoegen van onze vader zette mijn moeder vóór het eten vaak de telefoon in de woonkamer uit en nam in de gang de hoorn op. Ze hebben ons dus niet gestoord.

Mama dacht op een middag dat ze dat trucje wel kon doen omdat ze ongestoord haar dutje wilde doen, maar ze vergat de telefoon op tijd terug te zetten. Kennelijk vond de PTT het zó irritant dat ze door de losse hoorn piepten die zo hard stond dat het snel verholpen werd.

In de beginjaren bleven ouders in de winter op de kamer, het telefoonsnoer was vrij lang omdat het daar warmer was. Alleen, zo zeiden de buren aan de overkant van de straat, konden aan zijn gebaren opmaken of het een moeilijk of prettig gesprek was.

Misschien kun je daarom uit dit verhaal opmaken of ik in een goed humeur was of niet toen ik het schreef.