Vrachtwagens schoonmaken, rode rook en spandoeken voor FC Twente-fan en noodopruimer Peter (57), want…

Bij Peter thuis woont een grote groep familie, collega’s en vrienden. Een sfeervolle campagne zoals hij die talloze malen hielp organiseren onder de harde kern van FC Twente. Maar nu is het voor hemzelf.

Gevallen in het bos

Bij hem werd vorige maand de diagnose gesteld, vertelt zijn zoon Dennis, die de campagne startte. “Maar in werkelijkheid duurt dit al twee tot drie jaar. “Mijn vader viel vaak flauw, maar hij wilde niet naar de dokter.” Dat veranderde na een recent incident. “Ik moest medicijnresten opruimen voor Twente Milieu in de buitenwijken van Enschede. Hij viel in het bos. Maar hij kon niet meer overeind komen.” Uiteindelijk lukte dat, maar de angst was zo groot dat zijn vader nu naar de dokter ging. Hij werd voor onderzoek naar het ziekenhuis gestuurd. Op 16 april ontving hij de uitslag: ALS, in een vergevorderd stadium.

Die dag kreeg Dennis een telefoontje van zijn moeder. ‘Het is niet goed, kun je naar Enschede komen?’ zei hij. Toen ik aankwam, vertelde mijn vader me heel opgewonden dat het niet goed ging. ‘Ik heb ALS.’” Dennis had er bijvoorbeeld afgelopen kerst van gehoord tijdens de campagneweek van 3FM. “Maar toen begon ik te Googlen. En ik dacht erover na hoe vernederend die ziekte is. “ALS is een stille moordenaar.”

Hij legt uit hoe de ziekte zijn vader langzaam kapotmaakt. “Zijn rechterarm werkt niet meer. Hij kan zichzelf niet meer aankleden, uitkleden gaat hem moeilijk af. Zijn verstaanbaarheid neemt af en hij moet op zoek naar woorden.” Peter loopt inmiddels met een rollator en heeft een scootmobiel besteld. Zijn levensverwachting is niet goed, al is daar nog geen concrete uitspraak over. “Je krijgt nog steeds een diagnose van het ALS-centrum.”

voetbal kameraden

De actie om Peter te steunen was in een mum van tijd georganiseerd. “Mijn vader was sinds Diekman altijd erg betrokken bij FC Twente. Hij hielp mee met de sfeercampagnes van Vak-P en met het beschilderen van stadions. Twente was één met mijn vader en mijn vader was één met Twente. “Ik sprak met verschillende voetbalteamgenoten en zij sloten zich meteen aan.”

Ook zijn schoonmaakcollega’s twijfelden niet. Zelfs de verkeersregelaars met wie hij samenwerkte. “We willen mijn vader laten zien dat hij niet alleen is. Dat hij geliefd is en veel mensen om zich heen heeft.”

noodbus

Peter was een spin in het web voor complexe schoonmaakklussen. Hij regelde alles, van schoonmaak tot soms noodzakelijke verkeersafsluitingen. “Bijvoorbeeld bij het schoonmaken van het wegdek na een ongeval, het inzamelen van lachgascilinders en ander drugsafval of het schoonmaken van vissen bij overlijden”, legt Dennis uit. “Toen arriveerde hij met zijn noodbus van Twente Milieu, die is uitgerust met speciale apparatuur. Als het hem niet lukte of niet precies wist wat voor soort middel het was, belde hij ergens anders. Mijn vader heeft die dienst zelf gecreëerd.”

Emotioneel

Peter heeft dertig jaar in de schoonmaakdienst in Twente gewerkt. Het is niet verwonderlijk dat ook rioolreinigers en andere bijzondere voertuigen meedoen aan de milieucampagne. Vanuit Diekmanauto’s gaan collega’s en andere dierbaren naar de Hogelandsingel. Daar begint de muziek, worden de fakkels aangestoken, stijgt de rook op en worden de spandoeken getoond. Later die dag wordt hij in een box naar FC Twente gebracht.

Peter is verrast en erg opgewonden. Je bent niet alleen.