Rosalie van Blanken komt in actie

10 minuten geleden

menselijke interesse

Rosalie van Blanken traint om te lopen op het Noaberpad. Vanaf maandag 27 mei reist Enschede in 20 dagen maar liefst 465 kilometer af om geld in te zamelen voor de Hersenstichting.

Enschede – Rosalie van Blanken heeft een verworven hersenletsel (AHL). Met zijn grote wandeling wil hij begrip, erkenning en aandacht trekken voor NAH. En om geld in te zamelen voor de Hersenstichting. Vorig jaar legde Van Blanken het Drenthepad af in 17 dagen, zo’n 340 kilometer. Er werd ruim 6.000 euro mee opgehaald.
Het Noaberpad loopt van Bad Nieuweschans naar Kleve. Het trainingsprogramma dat hij had samengesteld, werd al snel in de prullenbak gegooid. “Het is de laatste tijd behoorlijk slecht weer en hoewel ik weet dat het kan regenen als ik rond het Noaberpad loop, heb ik tijdens de voorbereidingen weinig zin om nat te worden. Dus ik probeer te wachten op de beste dagen en er dan van te genieten. Ik heb besloten om mij eerst op de kilometers te concentreren. Ik heb wat afstand in mijn benen gekregen en dat heeft de afgelopen twee weken behoorlijk goed gewerkt. “Ik heb al meerdere wandelingen kunnen maken van tussen de 15 en 20 kilometer en de laatste twee dagen ook 22,5.”

Een interessante oefening was het wandelen door Enschede: 54 kilometer in drie delen. “Dichtbij huis, op plekken waar ik vaak kom, maar nu heb ik nieuwe wegen ontdekt. Hoe mooi is Enschede en vooral ook het landschap. Het is een waar genot om hier te wandelen tussen de prachtige bloeiende natuur. Zo ging ik bijvoorbeeld lekker rustig wandelen in de buurt van Boekelo en Usselo met dieren om mij heen. Paarden, koeien, schapen, geiten en zelfs een kip die kakelend door de struiken liep. Zelfs vier parelhoenders die zeker 500 meter voor mij uit liepen. Geweldig.”

Van Blanken houdt ook van het gebied net onder Helmerhoek en Stroinkslanden. “Maar we hebben het nog steeds iets drukker. In de verte hoor je de geluiden van de stad. Het is een mooi contrast. Het is een erg drukke stad vlakbij, maar toch heeft het een prachtige natuur en veel vogels trekken zich er niet veel van aan. Ik zie ze met stokken in hun bek in en uit vliegen om hun nest te bouwen. Toch geniet ik meer van Twekkelo. Het is zo mooi, zo vredig. Het is alsof je teruggaat in de tijd. De afwisseling van het landschap is hier prachtig en brengt mij enorme rust. Rust, wat heel fijn is voor iemand zoals ik, met hersenletsel. Deze weken besef ik dat het een voorrecht is om op deze manier iets te kunnen betekenen voor al mijn lotgenoten. “Ik ben heel blij dat wandelen mij zoveel rust geeft en dat ik door te lopen iets kan betekenen voor mensen die het niet meer kunnen.”

De datum van 27 mei nadert. “Nu ga ik de afstanden vergroten en ga ik ook weer mijn rugzak van zo’n 13 kilo gebruiken, want daar moet ik ook weer voor trainen. Ik heb er ontzettend veel zin in en kan niet wachten tot 27 mei, de dag dat ik aan mijn avontuur begin. Je kunt mij volgen op Facebook; Rosalie van Blanken (Rosalie’s wandelcampagne)”.