Daley Uythof geniet een stukje van het sprookje in ‘zijn’ Wippolder

13 minuten geleden

sport

DELFT – Wippolder is verzekerd van een plaats in de play-offs als zij de titel niet winnen. Het zal voorlopig het laatste optreden van Daley Uythof zijn bij blauw-wit.

Door: Alphons de Wit jr.

Hij was zestien jaar oud toen toenmalig coach Marcel de Letter de aanvaller in 2012 zijn debuut liet maken. Twaalf jaar zijn verstreken en Wippolder speelt niet meer in de vierde divisie, maar in de eerste divisie. Het zal voor Uythof dan ook vreemd zijn als hij komend seizoen niet in het blauw-wit van Wippolder speelt, maar in het geel-zwart van TOGB.

Moeilijke beslissing
Het was dan ook geen gemakkelijke beslissing om ‘zijn’ Wippolder te verlaten. “Maar als ik een stap wil zetten, moet ik het nu doen”, zegt hij. “Ik heb binnen de club en onder de fans nooit verborgen gehouden dat ik, als de kans zich zou voordoen, open zou staan ​​voor een stap vooruit. De laatste jaren is er meer belangstelling, maar het beeld klopte nooit helemaal. Dat idee kreeg ik op TOGB. Ik heb het gevoel dat deze club de “Wippolder op grote schaal” is en dan zit het in de derde divisie. Ik begrijp dat de sfeer daar heel goed is en ik heb het gevoel dat ze mij graag willen hebben. Ze hebben een jong en getalenteerd team en ik zal binnenkort de oudste zijn. Dan gaan ze mij opa noemen.”
Ook andere jaren was er veel belangstelling. “Maar ik heb altijd gezien dat er veel potentieel in dit team zat. Als je denkt dat je nog kunt groeien met een eigen club, kies dan niet voor een club die in een hogere klasse speelt. Daarom zet ik nu pas, op achtentwintigjarige leeftijd, de stap.”
En zijn vertrouwen in de groep was niet onterecht. Wippolder klom immers van de vierde divisie naar de eerste divisie en is inmiddels een gevestigde naam op dat niveau. “Dat zag je al in je kindertijd. In de traditionele nieuwjaarswedstrijd uit die tijd speelden we met jeugdteam A tegen het eerste elftal en in dat soort wedstrijden speelden we tegen hen. Toen werd het duidelijk dat er grote dingen gingen gebeuren.”

Teleurstelling
Ondertussen kreeg Uythof te maken met teleurstellingen. “Toen ik jong was bij Wippolder werd ik door verschillende profclubs gescout en heb ik voor Excelsior gekozen. Toen ze mij vertelden dat ze niet verder wilden, viel mijn droom om profvoetballer te worden uiteen. Ik kon naar FC Dordrecht en ook DHC, die toen nog op het hoogste niveau speelde, had interesse. Ik wilde echter maar één ding: spelen met mijn vrienden op Wippolder. En van die keuze heb ik nooit spijt gehad.”
In zijn jaren bij Wippolder kreeg hij te maken met drie coaches. “Ik debuteerde bij Marcel de Letter, die mij een jaar later, toen ik zeventien jaar oud was, uiteindelijk naar de nationale ploeg bracht. Marcel was er erg goed in om de groep bij elkaar te houden en ons een goed gevoel te geven. Met hem zijn we van de vierde divisie naar de tweede divisie gestegen. Na hem kwam Ronald Hes, die mij voetbaltechnisch heel sterk leek. Het was een pech dat we direct naar het kampioenschap gingen, maar uiteindelijk heeft Corona ons verpest. Dat was jammer. Toen kwam Mark Moen, die nog steeds coach is. Ik denk dat hij een soort mix is ​​van Marcel en Ronald en met hem zijn we gepromoveerd naar de eerste divisie, waar we nu weer meedraaien in de top.”

stappen ondernemen
Uiteindelijk zag Uythof dat zijn team niet alleen op sportief vlak vooruitgang boekte. “Want de aanleg van het kunstgrasveld was ook heel belangrijk voor de club. En ook organisatorisch gezien zijn er veel zaken verbeterd. Uiteindelijk kan het zijn dat de sportontwikkeling iets voorliep op wat de organisatie aankon. We zijn tenslotte maar een club met zo’n zevenhonderdvijftig leden.”
De clubman zelf maakte de evolutie ook mee. “Ik ben een tijdje vice-aanvoerder geweest en Ronald Hes heeft mij aanvoerder gemaakt. Ik heb altijd het gevoel gehad dat deze rol niet op mij was afgestemd. Daarom heb ik aangegeven dat als iemand anders liever die band wilde gebruiken, ik daar altijd voor open stond. “Soms kan ik met de scheidsrechter praten en dat hoort niet echt bij deze rol.”
De aanvaller is nu bezig aan zijn laatste maanden bij Wippolder. “En we zijn het kampioenschap nog niet helemaal vergeten, maar we gaan ervan uit dat we de play-offs gaan halen. Dat betekent dat we nog vier competitiewedstrijden en hopelijk vier play-offwedstrijden te gaan hebben. Ik ga in die wedstrijden alles geven voor mijn club. Wat de uitkomst ook zal zijn, mijn verblijf hier voelt als een sprookje. Daarom weet ik zeker dat ik hier nog eens terugkom, wat de rol ook mag zijn.”