Het Delft van vroeger: Marjolein van Renssen

Zaterdag 20 april, 09:08

Algemeen

Doris Steijger

DELFT – In het hart van de historische binnenstad bevindt zich een kleine winkel, Tabakspeciaalzaak Van Renssen. Het bijzondere aan deze winkel is dat deze al 127 jaar in handen is van de familie Van Renssen. Aan de balie staan ​​moeder en dochter, Marjolein van Renssen en Laura van Drimmelen, de vierde en vijfde generatie van dit echte familiebedrijf.

Als je de winkel binnenkomt, wordt je omringd door de geur van tabak. Om je heen zijn muren gevuld met vooral sigaren, maar ook sigaretten. Achter de toonbank heet Marjolein je vrijwel direct welkom en 6 dagen per week kun je haar achterin of achterin de winkel vinden. Marjolein runt de winkel sinds 2006. De winkel ziet er nog authentiek uit, maar het interieur is meerdere keren veranderd. ‘Op een gegeven moment wilde ik het interieur moderniseren. Maar de aannemer zei: “Nee, dat kan echt niet, dat kun je niet doen.” Gelukkig ben ik toen niet verder gegaan”, vertelt Marjolein.
De authentieke uitstraling doet nog denken aan de tijd dat de winkel in handen kwam van de familie Van Renssen. Al was de winkel toen veel kleiner. De sigarenhumidor is bijvoorbeeld al ongeveer drie keer groter, de originele afmetingen liggen nog op de vloer. De overgrootvader van Renssen kocht het hoekpand in 1897 en nam de toenmalige tabakswinkel over. ‘Hij kocht de winkel voor een bedrag van 175 florijnen. En op 10 april ging de winkel open. In een gaaf, vergeeld kasboek lees je in het oude handschrift dat de omzet die dag precies 24 florijnen bedroeg”, vertelt Marjolein.
Toen de overgrootvader van Renssen met pensioen ging, was de vader van Marjolein nog te jong om het bedrijf over te nemen. “Het bedrijf werd korte tijd geleid door de heer Oldeman en in 1950 nam mijn vader het over, toen ik achttien was”, vertelt Marjolein. Voor de jongere generatie van Renssen was het duidelijk dat hij het pad van zijn vader zou volgen. “Van jongs af aan had ik een passie en ik wilde niets anders.”

Vierde en vijfde generatie
Voor Marjolein lag dit minder voor de hand: “Ik heb een horecaopleiding gedaan en in de horeca gewerkt, maar het was niet mijn passie”, vertelt ze. ‘Toen ik kinderen kreeg, leek catering mij niet meer de beste optie. Na vijftig jaar het bedrijf te hebben gerund, wilde ook mijn vader het stokje doorgeven.’ Dus begon Marjolein haar ouders te helpen in de winkel en tegelijkertijd haar kinderen groot te brengen.
Wat begon als een tijdelijke hulp in het bedrijf, werd al snel een levenslange verbintenis. “Ik ben nooit echt weggegaan”, lacht hij als hij terugdenkt aan die bepalende periode. Met de steun van zijn ouders en de groeiende passie voor het vak. ‘En uiteindelijk herhaalde de geschiedenis zich.
Laura kwam ook in de winkel werken en is van plan het uiteindelijk over te nemen. “Het was geen vooropgezet plan”, legt hij uit. “Maar soms gebeuren de beste dingen als je er het minst op voorbereid bent. Ik heb verschillende banen gehad en aanvankelijk had ik niet de overtuiging om de leiding over de winkel te nemen. En toen kreeg ik dat kleintje”, zegt Laura glimlachend als ze naar haar tweejarige zoontje Noud kijkt. Noud loopt vrolijk achter in de winkel rond tussen de dozen met tabaksproducten.

Andere generaties
Beide vrouwen hebben al veel ervaring opgedaan voordat ze de winkel konden overnemen. ‘Mijn vader liet mij echt fouten maken. Toen kreeg ik het idee om gekleurde pijpen te gaan verkopen. Mijn vader zei: ‘Dat gaat niet werken.’ Ik dacht het al. Pas nu heb ik ze bijna kunnen verkopen”, vertelt Marjolein.
Ook hier herhaalde de geschiedenis zich. ‘Ik had simpelweg het idee om een ​​modernere pijp te verkopen, eentje die mat en lichtgrijs was. Mijn moeder zei: ‘Dat gaat niet werken.’ Deze hebben ook moeite met verkopen.’

Onzekere toekomst
Wie weet neemt Noud ooit ook de winkel over. “Maar de toekomst is nu veel onzekerder”, zegt Marjolein. “Ik vond het gekwetst dat ze me niet langer toestemming gaven om sigaretten via de website te verkopen, nadat ik hier jarenlang aan had gewerkt.” De winkel heeft veel veranderingen doorstaan: de Cubaanse sigarentrend, de opkomst van elektronische sigaretten en nu steeds strengere regelgeving. “Wat leuk is om te zien is dat het sinds januari veel drukker is geworden, nu de Albert Heijn op de hoek geen sigaretten meer kan verkopen.” Laura vult aan: “Mijn vader heeft zelfs zijn baan als leraar opgezegd om voortaan in de winkel te helpen.”
“De tabaksindustrie is een steeds veranderende industrie, we doen er alles aan om bij te blijven”, zegt Marjolein. Marjolein vertelt bijvoorbeeld over de tijd dat ze de winkel in 2006 overnam. ‘Mijn vader liet klanten soms hele lijstjes opbouwen met een steeds hogere rekening. Ik heb het meteen afgeschaft zodra ik de winkel overnam”, vertelt Marjolein.
Op de vraag wat Laura anders gaat doen, zegt ze: “Ik ga het anders doen qua tijdsinvestering.” Hij kijkt zijn moeder glimlachend aan; “Je werkt echt te veel en je zou meer voor je tijd moeten vragen.”

Het schip
Waar ze het in ieder geval over eens zijn, is het behoud van het beroep. “Als je een winkel runt, moet je weten wat je verkoopt, zeker in een speciaalzaak”, merkt Marjolein op, terwijl Laura instemmend knikt. Laura vult aan: ‘Hoe meer je over het product weet, hoe geïnteresseerder je erin raakt. Hoe meer je je liefde naar andere mensen kunt uitstralen en hen ook kunt informeren, hoe beter.’
“Het enige wat we willen is dat mensen de juiste informatie wegnemen”, benadrukt Marjolein. Laura knikt weer en voegt eraan toe: ‘Ja, dat willen we niet. Ik wil niet dat je ziek of misselijk wordt van ons product. Ik wil dat je ervan geniet.”