Beschermd – 1Zwolle

De door Rova geplaatste hekken zijn nodig om de bewoners van de Goudplevierstraat in Stadshagen te beschermen tegen agressieve ganzen. Ik weet niet wat de gemiddelde Zwolse burger hiervan vindt, maar voor mij gaat dit te ver.

Waarschijnlijk zal iemand mij nu vertellen dat die ganzen agressief zijn omdat ze hun nest willen beschermen. Hoe is dat? Verstoren die bewoners die nesten? Ik vermoed van niet, maar probeer het maar eens aan een gans uit te leggen.

Uiteindelijk komt het er op neer dat we wetgeving toestaan ​​die niet meer nodig is, met soms verstrekkende gevolgen. Wij beschermen terecht bedreigde diersoorten. Al zijn wij als mensheid daar zeker niet consequent in. Om maar een willekeurig kruispunt te noemen: de paling. We hebben zoveel barrières voor deze dieren gebouwd dat het voor hen moeilijk is om hun paaigebied, de Sargassozee, vooral vanuit Nederland te bereiken. Ze worden echter nog steeds gepakt.

Boommarters en boommarters, wolven, vleermuizen, damherten, veldmuizen, otters en zeehonden – slechts een greep uit de bedreigde diersoorten in Nederland.

Wij beschermen ze en na verloop van tijd worden het er te veel, met overlast tot gevolg. In het begin een klein beetje, maar we denken dat we het wel aankunnen. Op een gegeven moment wordt het vervelend en soms gevaarlijk.

Wat ik niet begrijp is dat het bijna onmogelijk is om de wetgeving terug te draaien. Het is niet nodig om het volledig terug te geven, maar om regels vast te stellen, zoals bij andere diersoorten het geval is. Net zoals boeren tijdens het broedseizoen ook letten op onbeschermde vogelnesten. Dit soort discussies is een delicaat punt. Wanneer eindigt de bescherming? Zijn er geen grenzen aan alles? Niets kan onbeperkt zijn, toch? Dat loopt altijd slecht af.

Terwijl ik dit schrijf, besef ik dat dit ook voor de politiek geldt. Voor onbeperkt: geld uitgeven, belastingen innen, hulp in het buitenland, hulp in eigen land, zigzagpolitiek en voor eigenbelang en politiek gewin. Het is jammer dat dit zo agressief wordt besproken als nooit tevoren. Tegenwoordig lijkt het ook noodzakelijk om het fatsoen te beschermen.