Ik volgde de cursus Respectvol samenwerken voor tv-filmmakers | kolom

In zes weergegeven scènes (vier voor alle medewerkers en twee situaties voor managers) moet je evalueren wat er gebeurt en hoe je daarop zou reageren. Zo is er een grappenmaker die tijdens een presentatie een oudere collega aanmoedigt omdat zij met techniek worstelt. Ook een mannelijke baas wil een werknemer over het hoofd zien omdat deze non-binair is en weigert die genderneutrale aanspreekvorm te gebruiken. De scenario’s gaan van kwaad tot erger.

Dankzij onze jarenlange ervaring in de media dachten mijn vriend en ik dat we het certificaat makkelijk zouden halen. Sommige kennisvraagstukken lijken echter nog steeds behoorlijk ingewikkeld. Zo wisten wij niet precies welk ongewenst gedrag er precies in de Arbeidsomstandighedenwet staat beschreven. Het is logisch dat grof taalgebruik en (online) intimidatie daar ook onder vallen. Maar blijkbaar valt het negeren van een collega daar ook onder. Aan de andere kant verplicht de wet mediabedrijven (nog) niet om een ​​gedragscode te ontwikkelen.

Ook bespreken we de twee scenario’s voor managers. Wat doe je als iemand zegt systematisch te worden lastiggevallen? Geloof jij hem meteen en hoe haal je de waarheid uit de wantrouwende collega? En wat doe je als een medewerker je in vertrouwen vertelt dat hij wordt aangevallen, maar niet wil dat er actie wordt ondernomen? Ik heb veel geleerd over de verantwoordelijkheden van managers ten opzichte van vertrouwenspersonen.

Soms moesten we lachen om de kunstmatige scènes en karakters. Cabaretier Peter Pannekoek lekte de video’s ook uit als ‘Dit was het nieuws’. “Laat je niet verblinden door de geloofwaardige uitvoeringen, het goede schrijven en de realistische situaties.” Als de teamleider in een fictieve redactievergadering een wedstrijd van Ajax omschrijft als een “middelmatige wedstrijd”, lacht presentator Jan Jaap van der Wal. “Is dat een slecht woord?”

Het is natuurlijk heel Nederlands en typisch voor de media om zo’n initiatief belachelijk te maken. Johan Derksen werd defensief op ‘Vandaag Inside’ toen hem werd gevraagd of hij de cursus had afgerond. “Nee, nee, ik ga dit soort onzin niet doen op 75-jarige leeftijd.” Maar die minachting is een deel van het probleem en een van de redenen waarom het moreel in Hilversum zo langzaam verandert. Dit is niet op te lossen met een korte online training, maar je moet ergens beginnen.

Nadat ik ons ​​certificaat had ontvangen, bleef ik met mijn vriend praten over de dwarsliggers in Hilversum. Zullen ze na deze lessen kwetsbare collega’s en minderheden met meer respect behandelen? Misschien niet meteen, maar na het doorlopen van de scenario’s kunnen ze zich niet langer verschuilen achter (geveinsde) onwetendheid, een verdediging die vaak wordt ingezet. Er is nu een morele standaard voor alle mediamakers, van de onderkant tot de gevreesde top.